عنوان مقاله :
تأثير توالي شدت تمرينات مقاومتي بر برخي از شاخصهاي آنتي اكسيداني و مالونديآلدئيد پلاسما در مردان داراي اضافه وزن
پديد آورندگان :
مرداني ، اسد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , عابد نطنزي ، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , غلامي ، ماندانا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , غزاليان ، فرشاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , عزيزبيگي ، كمال دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج - گروه تربيت بدني
كليدواژه :
تمرين قدرتي , استرس اكسيداتيو , توالي شدت تمرين , سوپر اكسيد ديسموتاز , ظرفيت آنتي اكسيدان
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف امرزوه در طراحي تمرينات مقاومتي متغيرهاي زيادي مورد توجه قرار ميگيرند، بهطوري كه سازگاريهاي فيزيولوژيكي را ممكن است تحتتأثير قرار دهند. با وجود تأثير مثبت تمرينات مقاومتي بر رفتار آنتي اكسيداني و فشار اكسيداتيو، تأثيرپذيري اين عوامل نسبت به متغيرهايي مانند توالي شدت تمرينات مقاومتي مشخص نيست. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير توالي شدت تمرينات مقاومتي بر آنتي اكسيدانها و مالونديآلدئيد پلاسما درمردان داراي اضافه وزن بود. مواد و روشها در مطالعه نيمه تجربي حاضر، 30 مرد جوان داراي اضافه وزن بهطور داوطلبانه در تحقيق حاضر شركت كردند و به طور غيرتصادفي در گروه تمرينات مقاومتي هرمي (10=n)، هرمي معكوس (10=n) و كنترل(10=n) قرارگرفتند. برنامه تمرينات مقاومتي هشت هفتهاي بهصورت سه روز متناوب در هفته انجام شد. چنانكه گروه تمرينات مقاومتي هرمي با استفاده از افزايش تدريجي بار وكاهش تعداد تكرارها تا رسيدن به قدرت بيشينه در ست آخر، برنامه تمرين مقاومتي را انجام دادند، در حالي كه گروه تمرينات مقاومتي هرمي معكوس دقيقاً همين برنامه را بهطور معكوس انجام دادند. نمونهگيري خون قبل و بعد از 48 ساعت از آخرين جلسه تمرين انجام شد و سطوح فعاليت آنزيمهاي سوپراكسيد ديسموتاز با استفاده از روش مك كورد و فريدوويچ، گلوتاتيون پراكسيداز با استفاده از روش پاژليا و والنتين ، ظرفيت آنتي اكسيدان تام پلاسما با استفاده از روش سنجش توان كاهش آنتي اكسيدان فريك و غلظت مالون ديآلدئيد با استفاده از روش آوست و بوگ در پلاسما اندازهگيري شدند. براي تحليل دادهها از تحليل واريانس با اندازگيريهاي مكرراستفاده شد.يافتهها مشاهده شد فعاليت سوپر اكسيد ديسموتاز در گروه هرمي (0/024=P) و هرمي معكوس (0/029=P) بهطور معناداري افزايش يافت. آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز در گروه هرمي (0/008=P) و هرمي معكوس (007=P) نسبت به كنترل نيز بهطور معناداري افزايش يافت. همچنين ظرفيت آنتي اكسيدان تام پلاسما تنها در گروه هرمي (0/047=P) بهطور معناداري افزايش داشت. غلظت مالونديآلدئيد در گروه هرمي (0/019=P) و هرمي معكوس (0/041=P) بهطور معناداري كاهش يافت. در هيچ كدام از متغيرهاي مذكور بين دو گروه هرمي و هرمي معكوس اختلاف معناداري مشاهده نشد (0/05˃P). نتيجهگيري بر اساس نتايج حاصل از پژوهش، به نظر ميرسد تمرينات مقاومتي هرمي و هرمي معكوس ميتوانند موجب بهبود وضعيت آنتياكسيداني در مردان داراي اضافه وزن شوند، اما نسبت به هم مزيتي ندارند.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي