تنوع ژنتيكي Avicennia marina در اكوسيستم هاي ساحلي جنوب ايران با استفاده از نشانگرهاي مولكولي و ريخت شناسي

جنگل‌هاي مانگرو ايران زيستگاه‌هاي ساحلي درختان حرا در منطقه جنوب غربي آسيا هستند. آگاهي از تنوع ژنتيكي جنگل‌هاي مانگرو اطلاعات ارزشمندي را جهت جلوگيري از فرسايش ژنتيكي در خزانه ژني اين اكوسيستم‌هاي گياهي و حفاظت از آنها فراهم مي‌نمايد. هدف تحقيق، بررسي تنوع ژنتيكي در جنگل‌هاي مانگرو چهار منطقه ساحلي جنوبي ايران با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره و ويژگي‌هاي ريخت‌ شناسي مي‌باشد. تجزيه خوشه‌اي داده‌هاي مولكولي با استفاده از الگوريتم Neighbor joining تعداد 60 درخت نمونه‌برداري شده از مناطق ساحلي مختلف را در چهار گروه دسته‌بندي نمود. تجزيه واريانس مولكولي داده‌ها نشان داد سهم عمده واريانس كل (%77) مربوط به تنوع درون جمعيت‌ها مي‌باشد. بيشترين مقدار تعداد آلل مؤثر، شاخص تنوع شانون و ميزان هتروزيگوسي براي جمعيت قشم به‌دست آمد كه نشان داد اين جمعيت داراي بيشترين تنوع ژنتيكي در بين جمعيت‌هاي مورد بررسي است. نتايج ارزيابي‌هاي ريخت‌ شناسي درختان نشان داد كه از نظر صفات ارتفاع، قطر برابر سينه و قطر يقه درختان و همچنين اندازه برگ، قطر ريشه‌هاي هوايي و طول اين ريشه‌ها تفاوت معني‌داري بين نمونه‌هاي گياهي چهار منطقه وجود دارد. نتايج اين تحقيق اطلاعات مفيدي در زمينه تنوع ژنتيكي جنگل‌هاي مانگرو ايران فراهم نمود كه مي‌تواند در مطالعات تكاملي و برنامه‌هاي حفاظت از اين اكوسيستم‌هاي گياهي با ارزش مورد استفاده قرار گيرد.