تغييرات كربن، نيتروژن خاك و پايداري خاكدانه تحت تأثير كاربري‌هاي مختلف زمين

اين پژوهش با هدف بررسي تغييرات محتوي كربن آلي، نيتروژن كل خاك و شاخص پايداري خاكدانه با افزايش عمق در كاربري هاي مختلف اراضي در منطقه الندان ساري انجام شد. به همين منظور نمونه هاي خاك به صورت منظم تصادفي (تعداد شش نقطه در هر كاربري) و از اعماق صفر تا 10، 20،10-، 30-20، 40-30 و50-40 سانتي متري با استفاده از استوانه فلزي و مته خاك شناسي برداشت شد. بافت، واكنش خاك، درصد آهك، كربن آلي، نيتروژن كل و ميانگين هندسي قطر خاكدانه (به عنوان شاخص پايداري خاكدانه) در آزمايشگاه اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه مشخصه هاي كربن و نيتروژن خاك به طور معني داري (p 0.05) تحت تأثير عامل هاي عمق خاك و كاربري اراضي قرار گرفته اند. اين درحالي ست كه مشخصه ميانگين هندسي قطر خاكدانه تنها تحت تأثير عمق خاك بود. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه با افزايش عمق خاك، مقدار كربن، نيتروژن و شاخص پايداري خاكدانه به طور معني داري كاهش يافت. در لايه هاي سطحي خاك، بيشترين مقدار كربن (4/6 درصد) و ازت (0/31 درصد) در توده دست كاشت ون و كمترين مقدار اين مشخصه ها (2/5درصد براي كربن و 0/15 درصد براي نيتروژن) در توده كاج سياه مشاهده شد. همچنين با افزايش ميانگين هندسي قطر خاكدانه، كربن آلي (p 0.05) افزايش يافت.