معرّفي و سبك شناسي فتح نامۀ صادقي بيگ افشار

زمينه و هدف: مثنوي فتح نامۀ صادقي بيگ افشار(1017-940 م) يكي از آثار حماسي ـ تاريخي است كه در دوران صفويه مورد توجّه برخي از مهمترين تاريخ نگاران و تذكره نويسان اين عصر قرارگرفته است؛ اما اين اثر بسبب اشتهار صادقي در نقّاشي و هنر، در دوران بعد كمتر مورد توجّه واقع‌ شده است. جستار پيش رو كوشيده است ضمن معرفي اين اثر، بسامد هاي معنادار سبكي آن را نيز مشخص كند. روش مطالعه: اين پژوهش با بهره گيري از روش تحليلي ـ توصيفي صورت گرفته است. يافته ها: صادقي بيگ با تأثيرپذيري از شاهنامه و تا حدودي اسكندرنامه كوشيده است از تمام ابزارهاي موسيقي آفرين شعر، ازجمله موسيقي بيروني، دروني، كناري و..، استفاده كند و در كنار تركيب سازيهاي واژگاني به دور از برساختهاي جعلي و نيز استفادۀ معنادار از عناصر مهم بياني همچون تشبيه، كنايه و..، چگونگي قدرتگيري شاه عبّاس و دلاوريهاي او و سپاهيانش را تا فتح هرات بتصوير بكشد. نتيجه گيري: صاحب فتح نامه به واسطۀ جايگاه ويژۀ خود بعنوان رئيس كتابخانۀ سلطنتي شاه عبّاس صفوي، روايتي مستقيم را از پاره اي تحولات اين دوره ارائه ميدهد كه از منظر تاريخي نيز قطعاً داراي اهميت است.