تحليل سبك شناسي مسائل اجتماعي زنان و خرافات سازي عليه زن در رمان معاصر (با تكيه بر سبك فكري شهرنوش پارسي‌پور و منيرو رواني‌پور)

زمينه و هدف: در دهه هاي اخير پژوهشهاي سبك شناسي رشد بسياري داشته است. يكي از شاخه ها و حوزه هاي سبك‌شناسي بررسي سبك فكري و نوشتار زنانه است. در برخي رمانهاي زنان، كه توسط نويسندگان زن نيز به نگارش درآمده اند باوجود آنكه شخصيتهاي اصلي داستان زن هستند، با نگرش منفي در قالب سطح فكري و فرهنگي پايينتري نسبت به مردان به نمايش گذاشته ميشوند و با خرافات‌سازي و ايجاد تصورات منفي عليه آنان سخن گفته شده است. در اين پژوهش هدف اصلي بررسي احساس منفي نويسندگان زنان معاصر درمورد شخصيت زن در سبك فكري شهرنوش پارسي پور و منيرو رواني‌پور ميباشد. روش مطالعه: اين جستار به شيوۀ توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از روش سبك‌شناسي فكري انجام شده است؛ مصاديق و نمونه ها از آثار دو نويسندۀ مذكور بصورت تصادفي انتخاب شده اند. يافته ها: خرافات‌سازي عليه زنان، احساس منفي شخصيتهاي زن در رمان به يكديگر و خشونت افقي عليه هم برخلاف نظريات فمنيستها، در راستاي تقويت قدرت مردسالاري در رمانهاي موردنظر بصورت واضحي مورد توجه نويسندگان قرار گرفته است. نتيجه گيري: در رمانهاي پارسي‌پور و رواني‌پور شخصيتهاي اصلي داستان زن هستند، اما زنان نسبت به مردان تحصيلات و فعاليتهاي اجتماعي و فرهنگي كمتري‌ دارند و مهمترين دغدغه و مشكل آنان، مسائل پيش پاافتاده است. در سطح فكري برخي نويسندگان معاصر از جمله پارسي‌پور و رواني‌پور، زن تحت تأثير گفتمان غالب يعني گفتمان مردسالار قرار دارد و بنوعي واپس گرايي پيرامون زن در آثارشان ميتوان دست يافت.