تعيين ضريب گياهي چغندرقند به روش سنجش از نزديك با استفاده از تصاوير رقومي

هدف اين پژوهش بررسي امكان تعيين ضريب گياهي چغندرقند با استفاده از پوشش گياهي مستخرج از تصاوير رقومي در مديريت هاي مختلف آبياري بود. ضريب گياهي و پوشش گياهي متغيرهايي بودند كه در طول دوره رشد و هر 10 روز يك بار به صورت مستقيم و به ترتيب با روش بيلان آبي و پردازش تصوير اندازه گيري شدند. در اين مطالعه، ضريب گياهي چغندرقند در سه مديريت آبياري با بيشينه تخليه مجاز 40%، 60% و 80% با استفاده از معادله رگرسيوني آن با پوشش گياهي كه در شرايط پتانسيل مدل سازي شده بود برآورد شد و با ميانگين داده هاي اندازه گيري شده در دو سال اعتبارسنجي شد. نتايج اعتبارسنجي داده ها نشان داد كه در مديريت هاي آبياري با بيشينه تخليه مجاز 40% و 60% ، ضرايب گياهي برآوردشده توافق خوبي با مقادير اندازه گيري شده داشتند. در مديريت آبياري با بيشينه تخليه مجاز 40% ضريب تبيين (R^2)، ريشه دوم ميانگين مربعات خطاي نرمال شده (NRMSE)، و ضريب كارايي مدل (EF) به ترتيب 0/95، 0/11 و 0/95 و در مديريت آبياري با بيشينه تخليه مجاز 60% مقدار اين ضرايب به ترتيب 0/9، 0/13 و 0/85 به دست آمد. نتايج ارزيابي مدل، كارايي استفاده از اين روش را براي تعيين ضريب گياهي چغندرقند در دامنه تغييرات رطوبتي بين ظرفيت زراعي تا بيشينه تخليه مجاز 60% تائيد كرد. در مديريت آبياري با بيشينه تخليه مجاز 80%، ضريب تبيين (R2)، ريشه دوم ميانگين مربعات خطاي نرمال شده (NRMSE)، و ضريب كارايي مدل (EF) به ترتيب به 0/49، 0/37 و 0/63 كاهش يافت كه نشان دهنده كارايي ضعيف مدل در شرايط تنش خشكي شديد بود. روش پيشنهادي از يك فناوري پردازش تصاوير رقومي براي شناسايي پوشش گياهي استفاده مي‌كند و از مزايايي مانند جمع آوري آسان و سريع داده ها، دقت بيشتر و هزينه كمتر، امكان تهيه تصوير به تعداد دلخواه و عدم نياز به داده هاي هواشناسي برخوردار است، بنابراين مي توان رشد گياه و تغييرات ضريب گياهي را در طول دوره رشد بررسي كرد.