روابط ابراهيم خليل خان جوانشير قراباغي با حكومت عثماني

اشغال خانات قريم (كريمه) از سوي روس ها و نفوذ و پيشروي تدريجي آنان در مناطق حوزۀ نفوذ حكومت عثماني در قفقاز، امنيت مرزهاي شرقي آناطولي را به خطر انداخت و موقعيت حساس قفقاز را براي عثماني ها نمايان كرد. در مقياس محلي نيز رقابت شديدي بين خان قراباغ با والي تفليس جريان داشت و با تحت الحمايگي اركلي خان گرجي به روس ها، موازنۀ قوا در قفقاز به نفع او و ضرر ابراهيم خليل خان قراباغي (حك: 11761221ق/ 17621806م) تغيير يافت. تهديد، دشمن مشترك و پيوندهاي فرهنگيمذهبي، پايۀ اوليۀ روابط خان قراباغ با دولت عثماني را گذاشت. نگارندگان اين پژوهش درصدد پاسخ به اين سؤال بوده‌اند كه حاكم قراباغ و دولت عثماني از برقراري روابط با يكديگر چه اهدافي را دنبال مي‌كردند؟حفظ حكومت محلي قراباغ در مقابل سياست الحاق گرايي ايران و روس و ايجاد توازن قوا در مقابل قدرت هاي محلي، از اهداف خان قراباغ بود. مقابله با نفوذ و توسعه طلبي روس ها در قفقاز و تأمين امنيت مرزهاي آناتولي با كمك قواي حكام محلي با شعار اتحاد اسلام، از برنامه هاي اصلي عثماني ها در نزديكي به خان قراباغ بود. تبيين ماهيت ارتباط ابراهيم‌خليل‌خان قراباغي با حكومت عثماني و مشكلات فراروي اين روابط، از مسائل اين تحقيق است. يافته هاي تحقيق مؤيد آن است كه فقدان سياست عمل گراي از سوي آن دو، روابط دو طرف را از سطح تبادل سفرا و نامه ارتقا نبخشيد. نگارندگان اين پژوهش با تكيه بر اسناد آرشيو چاپ عثماني و منابع تاريخ عثماني، با رويكرد توصيفيتحليلي به بررسي موضوع پرداخته‌اند.