عنوان مقاله :
بررسي سطوح مختلف آغوز مصرفي بر عملكرد رشد، ايمونوگلوبين و فراسنجه هاي اسكلتي بزغاله هاي نژاد مورسيانو گرانادينا
پديد آورندگان :
حيدري ، محمد دانشگاه رازي كرمانشاه، پرديس كشاورزى و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , نوريان سرور ، محمد ابراهيم دانشگاه رازي كرمانشاه، پرديس كشاورزى و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , فاتحي ، فرهنگ دانشگاه تهران، پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم دامي , معيني ، محمد مهدي دانشگاه رازي كرمانشاه، پرديس كشاورزى و منابع طبيعي - گروه علوم دامي
كليدواژه :
آغوز , ايمونوگلوبين , فراسنجههاي اسكلتي , عملكرد رشد , مورسيانو گرانادينا
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مصرف آغوز به مقدار كافي براي تأمين انرژي مورد نياز نشخواركنندگان كوچك تازه متولد شده جهت تنظيم حرارت آنها بسيار حائز اهميت است. جفت نشخواركنندگان مانع انتقال ايمونوگلوبين از مادر به جنين در طول مدت بارداري ميشود. با اين حال عوامل مختلفي از جمله ميزان توليد، تغذيه، نژاد، طول دوره خشكي، آب و هوا و وضعيت بهداشتي بزها ميتواند بر روي تركيبات آغوز تأثير گذار باشد. تحقيقات نشان داده است كه سلولهاي آنتروسيت روده كوچك طي ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از تولد، توانايي خود براي جذب ايمنوگلوبولينها را از دست ميدهند، بيشترين بازده جذب ايمنوگلوبولين جي در روده كوچك ۴ ساعت پس از تولد ميباشد و شش ساعت پس از تولد به صورت خطي كاهش مييابد، اگر آغوز به مقدار و كيفيت كافي در ساعات اوليه زندگي به بزغاله خورانيده نشود، احتمال مرگ و مير در گله بالا ميرود، مصرف ناكافي آغوز در برهها و بزغالهها در اولين ساعات پس از تولد منجر به افزايش حساسيت به بيماريها و افزايش نرخ مرگ و مير ميشود و حجم آغوز مصرفي و كيفيت آن ميتواند زندهماني بزغالهها را بالا ببرد، لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي اثرات سطوح مختلف آغوز مصرفي بر مقدار ايمونوگلوبين دريافتي، عملكرد رشد و فراسنجههاي اسكلتي بزغالههاي نژاد مورسيانوگرانادينا ميباشد. مواد و روشها: مطالعه حاضر با تعداد 80 راس بزغاله تازه متولد شده با اوزان مختلف نژاد مورسيانوگرانادينا در 4 تيمار و به صورت بلوك كاملاً تصادفي انجام گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل چهار تيمار 15 ،20 ،25 ،30 درصد وزن بدن بزغاله تازه متولد شده بود. طول مدت آزمايش 48 ساعت به طول انجاميد و تعداد دفعات آغوزدهي هر 6 ساعت يكبار به صورت دستي و بر اساس درصد وزن بدن هنگام تولد هر بزغاله در آن تيمار انجام پذيرفت. نتايج: با توجه به اينكه سطوح ايمونوگلوبين آغوز در نژاد مورسيانو گرانادينا در مقايسه با ساير نژادهاي بز شيري دنيا (از قبيل سانن و آلپاين) در پايان ترين حد مي باشد. در مطالعه حاضر تغذيه بزغالههاي جايگزين با سطوح بالاتر آغوز توانست به رشد و توسعه عضلاني و اسكلتي بهتري منجر شود (P 0.05) بطوري كه بهترين نتايج در بزغالههاي تغذيه شده با سطوح 30 درصد وزن بدن مشاهده گرديد (P 0.05) نتايج اين پژوهش نشان داد كه روند افزايشي رشد و توسعه اسكلت براي تيمارهاي مصرف كننده سطوح بالاي آغوز تا 56 روزگي نيز ادامه يافته بود، بطوري كه ارتفاع بدن و نيز عرض كپل براي تيمار 30 درصد آغوز در مقايسه با تيمار 15 درصد به ترتيب 10 و 9 سانتي متر بيشتر بود همچنين تفاوت معنيداري بين تيمارها از لحاظ فراسنجه وزن در سن 21 روزگي وجود داشت (P 0.05) و مقدارآن براي تيمار 30 درصد آغوز بيشترين و براي تيمار 15 درصد آغوز كمترين بود. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد كه مصرف آغوز در 48 ساعت اوليه بعد از تولد به مقدار 30 درصد وزن اوليه بدن بزغاله ها، به تعداد آغوزدهي هر 6 وعده يكبار، بر وضعيت ايمني و رشد اسكلتي بدن بزغاله ها اثر دارد.
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان
عنوان نشريه :
پژوهش در نشخواركنندگان