بررسي عوامل اجتماعي – فرهنگي موثر بر فرايند توسعه پايدار در شهرهاي صنعتي مورد : شهر عسلويه

شهر و شهرنشيني روند اجتماعي برجسته‌اي است كه بيشتر موجب دگرگوني در روابط متقابل انسان با محيط و با انسان هاي ديگر شده است. اين كانون سكونتگاهي در گذر زمان با توجه به متقضيات محيطي و شرايط اجتماعي - اقتصادي حاكم رشد، گسترش و توسعه يافته است. انچه كه در دهه فعلي حائز اهميت است، بحث پايداري در ابعاد مختلف كيفيت زندگي شهروندان در شهرهاي گوناگون مي باشد. اين پژوهش با هدف بررسي عوامل اجتماعي– فرهنگي موثر بر روند توسعه پايدار در شهر عسلويه صورت گرفته است. اين پژوهش؛ نوع پژوهش توصيفي - تحليلي و از نوع مقطعي و همبستگي بوده است و جامعه آماري آن را كليه شهروندان بالاي 18 سال ساكن عسلويه تشكيل داده اند. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان انتخاب شده است كه در نهايت از تعداد 397 پرسش نامه صحيح، براي تحليل نهايي استفاده شد و روش نمونه گيري نيز به صورت تصادفي بود. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش نيز پرسشنامه بود. و با كمك نرم افزار Spss داده هاي به دست آمده تجزيه و تحليل شده است. نتايج بدست امده نشان مي دهد در شهر مورد مطالعه متغيرهاي مستقل همچون استفاده از رسانه هاي جمعي داراي ضرايب (T=5.215)، استفاده از كتاب و مجله (T=6.29)، تخصص و مهارت (T=3.07)، حكمراني خوب (T=6.65)، رفتارهاي زيست محيط (T=4.44)، تمايل به مشاركت (T=4.56)،حقوق شهروندي (T=9.02) و اوقات فراغت (T=4.74) بوده اند. بنابراين تغيرات دروني متغير توسعه پايدار شهري را پيش بيني كرده اند و بيشترين نقش را عوامل اقتصادي بر عهده داشته اند.