متن پژوهي ادبي از منظر ترجمه پژوهي ادبي: نقدي بر بروز خطاهاي آشكار در ترجمه متون ادبي با تكيه بر مدل هاي زبان شناختي متن

ترجمه پژوهي و نقد ترجمه را مي توان زيرشاخه اي از متن پژوهي دانست. موضوع تحقيق حاضر، ‌بررسي خطاهاي آشكار در پيكره اي دوزبانه شامل يك رمان فارسي و دو ترجمۀ انگليسي است. در اين پژوهش، ‌كليۀ واژگان و عباراتي كه به خطا ترجمه شده اند، ‌دقيقاً بررسي شد. طبق يافته ها، ‌مقوله هاي واژگاني چالش برانگيز براي دو مترجم انگليسي يكسان نبود. ازآنجاكه مترجم غيربومي در ترجمۀ اصطلاحات و برخي گروه هاي اسمي دچار چالش اساسي بوده است، ‌مي توان مطالعۀ دقيق اصطلاحات متون ادبي زبان مبدأ را براي عملكرد مطلوب تر اين گروه از مترجمان حياتي دانست. نكتۀ مهم اينجاست كه مترجم بومي سه بار اثر خود را ويرايش كرده است. يافتۀ ديگر اين جستار نشان مي دهد كه مترجم غيربومي حدوداً سه برابر بيش از مترجم بومي دچار خطاهاي آشكار شده است و اين تأكيدي بر لزوم ويرايش مكرر متن مقصد، ‌توجه به مقولۀ پويايي متن و مشاركت فعال تر مترجمان بومي در ترجمۀ شاهكارهاي ادبيات ملي خود است.