پژوهش فقهي، در خصوص آراي خلاف مشهور شيخ صدوق(ره) در مباحث مربوط به انحلال نكاح

با مشاهدۀ كتاب شريف الفقيه شيخ صدوق، از فقهاي متصل به عصر غيبت امام زمان (عج)، مي‌توان اذعان داشت كه ايشان در مباحث مربوط به انحلال نكاح نيز مانند ساير ابواب فقهي، نظرهاي خلاف مشهور فقهاي اماميه دارد كه در پنج مورد به‌ترتيب عبارت‌اند از: 1. عدم احتساب طلاق سني (به معني الاخص) در سه طلاقي كه موجب حرمت زوجه مي‌شود؛ 2. اقرب‌الاجلين (وضع حمل يا سه ماه)، ملاك عدۀ زن باردار؛ 3. اختبار عنين بودن زوج با ادعاي آن از سوي زوجه با سه طريق: نشاندن زوج در آب سرد، خوراندن ماهي تازه به زوج، نهادن عطر زعفران در رحم زوجه؛ 4. ايجاد حرمت ابدي در صورت لعان زوجه نسبت به همسر ناشنوايش؛ 5. انحصار موجب لعان در نفي ولد. با اين‌ حال، فتاوي مذكور از پشتوانۀ متقن روايي بهره مي‌برد، ازاين‌رو مي‌توان فارغ از اجماعات و شهرت‌هاي فقهي موجود، به داوري و گزينش ميان نظريات فقهي ايشان دست زد و چه‌بسا عاملي براي تغيير مباحث باب دوم از كتاب هفتم (در انحلال عقد نكاح) قانون مدني كه اغلب در بيان احكام از نظر مشهور پيروي جسته است، باشد. روش تحقيق در اين مقاله تحليلي انتقادي و گردآوري داده‌ها، كتابخانه‌اي و اسنادي است.