ارزيابي امكان كاربردكفشدوزك Hippodamia variegata و رقم مقاوم گل رز در مديريت شته رز Macrosiphum rosae

مديريت تلفيقي آفات با تاكيد بر استفاده هم زمان عوامل كنترل زيستي و ارقام مقاوم مي تواند يكي از راهكارهاي كارآمد براي مديريت آفات باشد. در اين پژوهش تاثير ارقام حساس (Orange) و مقاوم (Tea) گل رز روي فراسنجه هاي جدول زندگي شته رز Macrosiphum rosae (L.) (Hem.: Aphididae) و كفشدوزك شكارگر آن،Hippodamia variegata (Goeze) (Col.: Coccinellidae)، در شرايط آزمايشگاهي ارزيابي شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از تئوري جدول زندگي سن - مرحله رشدي، دو جنسي تجزيه و ميانگين و خطاهاي معيار با استفاده از مدل بوت استرپ محاسبه شد. ميانگين دوره رشد و نمو مرحله نابالغ (دوره پورگي) شته رز روي رقم مقاوم (15.20 روز) به طور معني داري بيشتر از رقم حساس (9.53 روز) بود. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (r) شته رز روي ارقام حساس و مقاوم به ترتيب 0.330 و 0.115 بر روز بود. علاوه بر اين، مقادير نرخ ذاتي افزايش جمعيت (r) كفشدوزك تغذيه كرده از شته هاي پرورش يافته روي ارقام حساس و مقاوم به ترتيب 0.145 در برابر 0.126 بر روز بود. طول كل دوره قبل از تخمريزي (TPOP) كفشدوزك روي رقم مقاوم (26.66 روز) به طور معني داري طولاني تر از رقم حساس (23.83 روز) بود، ولي ميزان باروري كل روي رقم مقاوم (370.34 تخم/ماده) به طور معني داري كمتر از رقم حساس (451.65 تخم/ماده) بود. نتايج به دست آمده در اين پژوهش، به ويژه پايين بودن نرخ ذاتي افزايش جمعيت و ميزان باروري اين شكارگر روي رقم مقاوم گل رز (Tea)، بيانگر ضرورت انجام پژوهش هاي بيشتر در خصوص استفاده تلفيقي از ارقام مقاوم و عوامل بيوكنترل در برنامه هاي كنترلي شته رز مي باشد.