اثرات چهار آفت‌كش تنظيم‌كننده رشد عليه سوسك برگخوار توسكا Agelastica alni (Col.: Chrysomelidae)

سوسك برگخوار توسكا Agelastica alni (Linnaeus, 1758) (Col.: Chrysomelidae) يكي از آفات مهم درختان توسكا در ايران است. هم حشرات بالغ و هم لاروهاي اين آفت از برگ‌هاي درختان توسكا تغذيه مي كنند و باعث خسارت فيزيولوژيكي و ظاهري مي‌شوند. سميت چهار آفت كش از گروه تنظيم كننده‌هاي رشد (IGR) با نام‌هاي لوفنورون، فلوفنوكسرون، هگزافلومورون و پايري‌پيروكسي‌فن روي لارو سن دوم (يك روزه) سوسك برگخوار توسكا بررسي شد. اين آزمايش در آزمايشگاه سم شناسي دانشگاه گيلان در شرايط آزمايشگاهي (دماي 1 ± 25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5 ± 75 درصد و دوره‌ي نوري 14 ساعت روشنايي و 10 ساعت تاريكي) و با استفاده از روش غوطه‌ور كردن برگ در محلول سمي به مدت 30 ثانيه انجام شد. نرم‌افزار SPSS براي محاسبه LC50 تركيبات استفاده شد. 72 ساعت بعد از تيمار همه آفت كش‌ها سميت بالايي بر لاروها نشان دادند. به علاوه اين آفت كش‌ها اثرات منفي بر ريخت لاروها در مرحله جلداندازي داشتند. مقدار LC50 براي سم لوفنورون 36.37، براي سم فلوفنوكسرون 48.35، براي سم هگزافلومورون 68.90 و براي سم پايري‌پيروكسي‌فن 54.37 پي‌پي‌ام برآورد شد. تغييرات ريختي غيرعادي مثل ناقص شدن تشكيل جلد در اثر مصرف سموم توسط اين لاروها مشاهده شد. با توجه به اينكه سموم تنظيم كننده رشد نسبت به ديگر سموم شيميايي متداول براي انسان و محيط زيست خطرات كمتري دارند، به نظر مي رسد اين چهار آفت كش به ويژه لوفنورون گزينه مناسبي براي توسعه برنامه‌هاي مديريت تلفيقي آفت عليه سوسك برگخوار توسكا باشند.