اثر نانوكيتوزان و استيك اسيد بر ويژگي هاي كيفي انگور رقم رشه طي نگهداري سرد.

ميوه انگور حاوي بعضي اجزاي مغذي و مقادير زيادي مواد زيست‌فعال فنولي سلامتي بخش است، اما پوسيدگي قارچي و كاهش كيفيت از عوامل مهم محدود كننده عمر ماندگاري آن براي تازه خوري و صادرات مي باشد. مَو رشه ( cv. RashehVitis vinifera) به طور عمده در تاكستان هاي ديم نيمه غربي ايران كشت مي شود و حبه هاي آن غني از آنتوسيانين ها، فلاوونوئيدها و مواد جامد محلول مي باشد. در اين مطالعه، اثر پوشش طبيعي نانوكيتوزان و استيك اسيد بر ويژگي‌هاي كيفي پس از برداشت انگور رقم رشه بررسي شد. سوسپانسيون نانوكيتوزان با توزيع اندازه ذرات 530 نانومتر به روش رايج ژل شدن يوني در داخل محلول استيك اسيد تهيه شد. ميوه هاي انگور به مدت يك دقيقه با غوطه ور كردن در سوسپانسيون نانوكيتوزان (0.2 درصد)، محلول استيك اسيد (0.5 درصد) يا آب مقطر (شاهد) پوشش دهي شدند و ويژگي‌هاي ميكروبي، فيزيكوشيميايي و حسي آن ها در طول 8 هفته نگهداري در دماي ˚C4 و رطوبت نسبي90 درصد اندازه‌گيري شد. به طور كلي، ميوه هاي پوشش دهي شده با نانوكيتوزان يا استيك اسيد در مقايسه با شاهد، داراي تعداد باكتري هاي مزوفيل هوازي، تعداد كپك و مخمر و درصد پوسيدگي كمتر و سفتي، مواد جامد محلول، اسيديته قابل تيتراسيون و ويتامين C بيشتر بودند و نيز خواص حسي بهتري داشتند. نانوكيتوزان در بهبود كيفيت پس از برداشت و ماندگاري ميوه انگور موثرتر از استيك اسيد بود. اختلاف معني‌داري در درصد افت وزن و pH نمونه ها مشاهده نشد. بنابراين، سوسپانسيون نانوكيتوزان تهيه شده در محلول استيك اسيد، به عنوان يك پوشش طبيعي و مشتري پسند براي بهبود ماندگاري و كيفيت پس از برداشت ميوه انگور رقم رشه مناسب بوده ولي بخشي از اثرات مفيد آن ناشي از استيك اسيد است.