اثر بريس زانو بر دامنه فعاليت الكتريكي عضلات اندام تحتاني سالمندان هنگام راه رفتن

مقدمه و هدف يكي از روش‌هاي درمان اختلالات دوران سالمندي، تقويت وروردي‌هاي حسي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر استفاده از بريس زانو بر دامنه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب اندام تحتاني سالمندان هنگام راه رفتن است.مواد و روش‌ها پژوهش حاضر از نوع نيمه‌تجربي و آزمايشگاهي است. نمونه آماري شامل 30 سالمند بود. 15زن (سن 3/84±62/66 سال، قد 02/0±93/159 سانتي‌متر، وزن 11/56±73/86 كيلوگرم و شاخص توده بدني 4/17±28/82 كيلوگرم بر متر مربع) و 15 مرد (سن 5/88±68/93 سال، 0/03±175/07 سانتي‌متر، وزن11/07±81/20 كيلوگرم و شاخص توده بدني 3/19±26/44 كيلوگرم بر متر مربع) . آزمايش ‌استفاده‌شده در اين پژوهش، نوعي بريس با ايجاد محدوديت در حركات خم شدن و باز شدن يا حمايت كردن زانو بود. داده‌هاي الكترومايوگرافي با استفاده از برنامه بايومتريك ديتالايت و مطلب تحليل شد. از آزمون آناليز واريانس دوسويه با اندازه‌هاي تكراري جهت تحليل آماري در سطح معنا‌داري0/05 استفاده شد.يافته‌ها اثر عامل بريس بر دامنه فعاليت الكتريكي عضلات درشت‌ني قدامي، نيم‌وتري و راست‌كننده ستون فقرات طي راه رفتن در فاز پاسخ بارگيري، ميانه اتكا، هل دادن و نوسان اختلاف معناداري را نشان داد. اثر عامل گروه بر عضلات درشت‌ني قدامي، دو سر راني طي فاز پاسخ بارگيري و بر عضلات دوقلوي داخلي و دو سر راني طي فاز هل دادن و نوسان تفاوت معناداري قابل مشاهده بود. اثر تعاملي بريس و گروه بر عضله دو سر راني طي فاز ميانه اتكا، عضلات دوقلوي داخلي و پهن داخلي طي فاز هل دادن و عضلات پهن خارجي و نيم‌وتري طي فاز نوسان معنادار بود.نتيجه‌گيري استفاده از بريس در بهبود فعاليت عضلاني در سالمندان مؤثر است. باوجود‌اين، اثبات هرچه بهتر اين موضوع نياز به انجام پژوهش‌هاي بيشتر دارد.