تغييرات هموديناميك و عوامل مرتبط با آن در هنگام بكارگيري سيمان استخواني در بيماران تحت جراحي ارتوپدي

سابقه و هدف: سندرم كاشت سيمان استخوان يك تهديد مهم در تغيير وضعيت هموديناميك بيماران، حين اعمال ارتوپدي است. با توجه به اهميت آگاهي تيم بيهوشي و جراحي از تغييرات احتمالي هموديناميك در هنگام اين اقدام درماني و جلوگيري از خطرات آن، اين مطالعه با هدف تعيين تغييرات هموديناميك و عوامل مرتبط با آن در هنگام استفاده از سيمان استخواني در بيماران كانديد جراحي ارتوپدي انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي بيماران كانديد جراحي ارتوپدي در بيمارستان بقيه‌الله(عج) تهران در سال1400 انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل بيماران كانديد جراحي ارتوپدي (فاقد بيماري‌هاي پاتولوژيك) بود كه در عمل جراحي آن‌ها از سيمان استخواني استفاده شده بود. يافته‌ها: از 63 نفر كه وارد مطالعه شدند، 50 نفر مرد (79/36درصد) و مابقي زن بودند. ميانگين سني افراد 4/60 ±43/63 سال، وزن 9/1 ±79/31كيلوگرم و تغييرات ميانگين فشارخون سيستولي افراد نيم ساعت قبل از عمل mmhg128/79 ±4/83، حين mmhg7/32 ±119/50 و نيم ساعت پس از مصرف سيمان استخواني mmhg4/79 ±121 ثبت شد. ميانگين فشارخون دياستولي نيم ساعت قبل از عمل mmhg5/23 ±78/12، حين mmhg4/58 ±74/26 و نيم ساعت پس از مصرف سيمان استخواني mmhg6/54 ±74/71 ثبت شد. ميانگين تغييرات ضربان قلب نيم ساعت قبل از عمل 5/84 ±76/41، حين سيمان‌گذاري7/71 ±80/77 و نيم ساعت بعد از سيمان‌گذاري 6/53 ±78/49 بود. ميانگين اشباع اكسيژن خون قبل از عمل mmhg 1/14 ±97/03، حين mmhg 1/98 ±93/57 و نيم ساعت بعد از مصرف سيمان استخواني mmhg 2/36 ±94/0 ثبت شد. استنتاج: بر اساس يافته‌هاي مطالعه با مصرف سيمان استخواني فشارخون سيستوليك، دياستوليك و ميزان اشباع اكسيژن خون شرياني كاهش و ضربان قلب بيمار افزايش مي‌يابد و پس ازگذشت بازه زماني نيم‌ساعته، وضعيت هموديناميك بيماران به حالت نرمال نزديك مي‌شود.