بررسي فراواني و عوامل موثر بر قطع درمان در بيماران مبتلا به بيماري هاي التهابي روماتيسمي

سابقه و هدف: درمان بيماري‌هاي روماتيسمي بستگي به مصرف مناسب داروها دارد. اين مطالعه با هدف بررسي فراواني و دلايل قطع داروها در اين بيماران روماتيسمي انجام پذيرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي، در سال هاي 1398-1400 در شهر ساري در بيماران مبتلا به بيماري‌هاي التهابي روماتيسمي به منظور بررسي ميزان فراواني قطع دارو و دلايل آن انجام شد. آناليز آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 و براي تعيين فراواني قطع دارو و عوامل آن از روش‌هاي آمار توصيفي استفاده گرديد. 0/05 P معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 251 بيمار شامل 197 بيمارآرتريت روماتوئيد، 31 بيمار لوپوس سيستميك، 16 بيمار اسپونديليت انكيلوزان و 7 بيمار آرتريت پسوريازيس وارد مطالعه شدند. ميانگين سن بيماران 13/4 ± 52/36 و مدت بيماري 7/31 ± 8/35 سال بود. به‌طور كلي 73 بيمار، 85 مورد قطع دارو داشتند كه شايعترين علت قطع دارو، عوارض جانبي دارو بود كه در 55/4 درصد بيماران اتفاق افتاد. عدم موجودي در بازار دارويي، بهبودي موقت علايم بيماري، موثر نبودن دارو و نگراني از ابتلا به كوويد 19 از علل قطع دارو بود. استنتاج: شايع‌ترين علت قطع درمان، عوارض دارويي است ولي در حدود يك سوم موارد، عوامل قابل اصلاحي هستند كه شناخت آن‌ها مي‌تواند در پيشگيري از قطع دارو ها و عدم پايبندي به درمان، كمك‌كننده باشد.