طراحي مدل مراقبت در منزل براي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي: يك مطالعه تركيبي

سابقه و هدف: يك دليل مهم بستري مجدد در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي، ‌شكاف در انتقال مراقبت از بيمارستان به منزل است. هدف مطالعه حاضر طراحي مدل جامع مراقبت در منزل براي اين بيماران بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه تركيبي در سال‌هاي‌1400-1399 در بيمارستان حشمت رشت انجام شد. در بخش كيفي، مصاحبه با 28 مشاركت‌كننده بر مبناي نمونه‌گيري هدفمند صورت گرفت و در بخش كمي (مطالعه توصيفيمقطعي)، ‌115 بيمار براساس نمونه‌گيري دردسترس و با پرسشنامه دموگرافيك، شاخص اروپايي رفتار مراقبت از خود نارسايي قلبي، پرسشنامه دانش بيماران در نارسايي قلبي، مقياس گزارش‌دهي تبعيت از درمان و پرسشنامه زندگي با نارسايي قلبي مينه‌سوتا سنجش شدند. تحليل داده‌هاي كيفي به‌روش تحليل محتوي قراردادي و تحليل داده‌هاي كمي با آمار توصيفي انجام شد.سپس تلفيق نتايج دو بخش جهت طراحي مدل مراقبتي به‌روش تحليل ماتريكس صورت گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمرات خودمراقبتي بيماران 11/82 ±24/49،‌ دانش 8/36 ±27/25، تبعيت از درمان 14/69 ±82/09 و كيفيت زندگي 9/57 ±52/46، از 100 نمره به‌دست آمد. مدل مراقبتي طراحي شده 8 مولفه را دربر دارد كه شامل ارائه برنامه مراقبتي جامع و سازماندهي شده جهت رفع نيازهاي مراقبتي، برقراري ارتباط مناسب، ارتقاي سيستم‌هاي حمايتي، ارتقاي خودمراقبتي، ارتقاي تطابق با بيماري مزمن، مراقبت خانواده‌محور، مديريت رفتارهاي جستجوگر سلامت و ارتقاي كيفيت زندگي است. استنتاج: اين مدل، مدلي جامع براي مراقبت از بيماران نارسايي قلبي است كه در آن جنبه‌هاي منفي ساير مدل‌ها پوشش داده شده، لذا اجراي آن مي‌تواند در كنترل بهتر و موفق‌تر مشكلات پيرامون اين بيماري براي بيمار، خانواده، تيم مراقبتي درماني و سيستم‌هاي بهداشتي درماني، كمك شاياني نمايد.