تحليل سلسله مراتبي فازي موانع و چالش‌هاي شكل‌گيري خبرنگاري تحقيقي در صدا و سيما

روزنامه‌نگاري و خبرنگاري تحقيقي، يكي از تاثيرگذارترين شيوه‌هاي روزنامه‌نگاري در جهان است؛ با اين حال، اين سبك روزنامه‌نگاري با همه جذابيت و اهميتي كه دارد، از ديدگاه خبرنگاران و خبرگان رسانه، هنوز در ايران چندان شناخته‌شده نيست. هدف اين مقاله شناسايي موانع و چالش‌هاي خبرنگاري تحقيقي در سازمان صداوسيما است و پرسش اصلي اين مقاله اين است كه با توجه به جايگاه صداوسيما در فضاي رسانه‌اي كشور، موانع و چالش‌هاي خبرنگاري تحقيقي در صداوسيما كدام‌اند؟ براي پاسخ به اين سؤال، پس از بررسي ادبيات نظري و تجربي تحقيق، مصاحبه‌هاي نيمه ساخت‌يافته با خبرگان انجام شده است. براي رسيدن به جامعه نمونه، ويژگي‌هايي تعريف شده است و درنهايت، افراد داراي آن ويژگي‌ها، براي مصاحبه انتخاب شده‌اند. نمونه‌گيري به صورت هدفمند بوده و با 30 نفر از استادان دانشگاه، مديران ارشد خبر، سردبيران و خبرنگاراني مصاحبه شده كه بيش از 10 سال سابقه كار حرفه‌اي مرتبط داشتند؛ معيار بسندگي مصاحبه‌ها، دستيابي به اشباع نظري بوده است. پس از كدگذاري، با استفاده از نرم‌افزار مكس‌كيودا، اولويت اثرگذاري هر يك از اين عوامل، با بهره‌گيري از تحليل سلسه‌مراتبي و نظرات 10 نفر از داوران در نرم‌افزار اي‌اچ‌پي مشخص شد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد پنج عامل فضاي بسته سياسي، فقدان امنيت شغلي خبرنگاران در ساختار كنوني سازمان صداوسيما و خبرنگاري وابسته به دولت/ حاكميت، رشد فضاي خبرنگاري سلبريتي و كاهش آموزش و سواد خبرنگاري، از اصلي‌ترين موانع شكل‌گيري خبرنگاري تحقيقي در سازمان صداوسيما به شمار مي‌روند.