بررسي حد بهره‌برداري مجاز سه گونه مرتعي Halocnemum strobilaceum، Desmostachia bipinnata و Aelorupus lagopoides در مراتع منطقه زمين‌سنگ استان هرمزگان

براي مديريت پايدار مرتع، محاسبه ظرفيت مراتع و تعيين حد بهره‌برداري مجاز گونه‌هاي مهم و كليدي مراتع لازم و ضروريست. با داشتن ظرفيت واقعي مراتع و ارائه دقيق برنامه‌هاي مديريتي مي‌توان از نابودي پوشش گياهي، خاك و كاهش منابع آب در اراضي مرتعي جلوگيري كرد. شدت چراي مناسب، استفاده مداوم و اقتصادي را در مرتع موجب مي‌گردد، ازاين‌رو براي نيل به پايداري و تداوم توليد در مراتع و تعيين مناسب‌ترين حد بهره‌برداري، مطالعه اثر شدت‌هاي مختلف برداشت بر توليد علوفه سه گونه Halocnemum strobilaceum، Desmostachya bipinnata و Aeluropus lagopoides در منطقه زمين‌سنگ استان هرمزگان از سال 1387 به مدت سه سال انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل چهار شدت برداشت 25، 50 و 75 درصد و شاهد (بدون برداشت) بودند. در هر تيمار 10 پايه از گونه به‌عنوان تكرار مورد توجه قرار گرفت و بر روي هريك از متغيرهاي وابسته مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل در نرم‌افزار  SASتجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد كه شدت برداشت بر ميزان علوفه سبز گونه‌ها تأثير گذاشته و كليه تيمارها با شاهد اختلاف معني‌داري داشتند. بنابراين، برداشت مجاز تا 50 درصد را براي گونه‌هايAeluropus lagopoides  و Desmostachya bipinnata و تا 75 درصد را براي گونه Halocnemum strobilaceum مي‌توان پيشنهاد كرد تا سلامتي و شادابي اين گونه‌ها نيز در طول سال‌هاي برداشت حفظ شود. با توجه به يافته‌هاي بالا، حد بهره‌برداري تعيين شده مي‌تواند در تعيين حد بهره‌برداري مجاز منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه با آن از نظر آب و هوايي به همراه اطلاعات مربوط به ساير گياهان استفاده شود.