اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر نشخوار فكري و خستگي بيماران مبتلا به سرطان رحم

مقدمه و هدف: شناسايي متغيرهاي اصلي رواني دخيل در ابتلا به سرطان رحم و درمان اين بيماري و درنهايت به‌كارگيري رويكردهاي روان‌درماني مؤثر و مفيد لازم و ضروري هست، بنابراين هدف مطالعه حاضر تعيين اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر نشخوار فكري و خستگي بيماران مبتلابه سرطان رحم بود.روش كار: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه همراه با دوره پيگيري بود. جامعه آماري را تمامي بيماران زن مبتلابه سرطان رحم مراجعه‌كننده به مركز درماني الزهرا شهر اصفهان در شش ماه نخست سال 1400 تشكيل مي‌دادند. به‌روش نمونه‌گيري در دسترس ۳۰ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس نشخوار فكري (نولن- هوكسما و مارو،1991) و خستگي ناشي‌از سرطان (اوكمياما و همكاران، ۲۰۰۰) بودند، كه به‌صورت پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري روي هر دو گروه اجرا شد. شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي سگال و تيزدل (2018) در هشت جلسۀ ۹۰ دقيقه‌اي براي گروه آزمايش انجام شد اما گروه گواه در ليست انتظار بودند. تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر بين گروهي و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداري ۰٫۰۵ صورت گرفت.يافته‌ها: نتايج حاكي از تفاوت معنادار در پس‌آزمون بين دو گروه آزمايش و گواه در متغيرهاي نشخوار فكري (۰٫۰۰۱ p) و خستگي ناشي از سرطان (۰٫۰۰۱ p) بود.نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت، شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش نشخوار فكري و خستگي بيماران مبتلابه سرطان رحم مؤثر بود و مي‌توان از آن به‌عنوان روش درماني مكمل در كنار روش‌هاي پزشكي به‌منظور درمان سرطان استفاده كرد.