ارتباط ميان سواد سلامت و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط ميان سواد سلامت و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي انجام گرفت.روش كار: روش پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي و مقطعي است. جامعه آماري شامل بيماران همودياليزي مراكز درماني منتخب تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در سال 1399 كه تعداد آنها براساس آمار اخذ شده از مراكز درماني استان اردبيل، 450 نفر بود و درنهايت به روش سهميه اي تصادفي تعداد نمونه هاي مورد بررسي براساس فرمول كوكران، 140 نفر انتخاب شد. ملاكهاي ورود به پژوهش شامل تحت درمان بودن بيمار به مدت بيش از 3 ماه، همودياليز شدن بيمار هفته اي يك تا سه مرتبه؛ و ملاكهاي خروج از پژوهش نيز شامل عدم پاسخگويي به همه گويه هاي پرسشنامه بي ميلي و بي انگيزگي نسبت به پاسخگويي به پرسشنامه ها در پژوهش بود. ابزارهاي گردآوري اطلاعات در اين تحقيق شامل پرسشنامه‌هاي سواد سلامت و پرسشنامه كيفيت زندگي بود. داده هاي گردآوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: داده ها نشان داد كه 39درصد سواد سلامت بيماران در حد كم، 41درصد متوسط و فقط 20درصد از بيماران سواد سلامت خود را در حد زياد عنوان كردند، همچنين 35درصد بيماران داراي كيفيت زندگي پايين، 42درصد كيفيت زندگي متوسط و 23درصد نيز كيفيت زندگي بالايي را داشتند. نتايج حاصل از آزمون هاي پيرسون و اسپيرمن نشان داد كه بين سواد سلامت و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي رابطه معني داري وجود دارد (0/05 P) (r=0/569 ،p=0/000؛   p=0/000 ، r=0/547  ). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر ناكافي بودن سطح سواد سلامت و وجود ارتباط معنادار بين سواد سلامت و كيفيت زندگي بيماران همودياليز بود؛ بنابراين با توجه به سطح نه چندان كافي سواد سلامت در بين بيماران، لزوم توجه هرچه بيشتر به امر سواد سلامت در برنامه هاي ارتقاي كيفيت زندگي بيش از پيش ضروري مي باشد.