اثر تمرين درماني با توپ مديسين‌بال بتا بر هم انقباضي جهت‌دار وعمومي عضلات مفصل مچ‌ پا در بيماران داراي عارضه كمردرد طي راه رفتن

مقدمه و هدف:. در چند دهه گذشته، ورزش با اشتياق فزاينده اي براي درمان كمردرد ترويج شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثر تمرينات توانبخشي با توپ مديسين بال بتا بر هم انقابضي جهت دار و عمومي عضلات مفصل مچ پا در بيماران داراي عارضه كمردرد طي راه رفتن مي باشد.روش كار:  پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل بيماران كمردرد در دامنه سني 20-30 سال شهرستان اردبيل در سال 1399 بود. شركت كنندگاني كه حاضر به همكاري در  اين مطالعه شدند شامل تعداد 20 مرد داراي كمردرد بودند، كه به صورت تصادفي در دو گروه تمرين و گروه كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت 12 جلسه تمرينات تقويتي عضلات مركزي بدن با توپ مديسين بال بتا را انجام دادند. فعاليت عضلات متخب طي راه رفتن در دو گروه طي پيش و پس آزمون ثبت شد. از آزمون آناليز واريانس دوسويه با اندازه هاي تكراري جهت تحليل آماري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اثر تعاملي زمان و گروه بر مقادير هم انقباضي جهت دار مفصل مچ پا طي فاز ميانه اتكا معنادار است (0/020=P). آزمون تعقيبي نشان داد كه مقادير هم انقباضي جهت دار مفصل مچ پا طي فاز ميانه اتكا در گروه تجربي افزايش معناداري را داشته است .نتيجه گيري: افزايش مقادير هم انقباضي جهت دار بعد از دوره تمريني طي فاز ميانه اتكا در گروه تجربي مي تواند با پايداري بيشتر مفصل مرتبط بوده و منجر به كاهش نرخ آسيب هاي احتمالي گردد.