تاثير كينزيوتيپ بر فعاليت الكترومايوگرافي و هم انقباضي عضلات زانو در ورزشكاران مبتلا به درد پاتلوفمورال حين تكليف بالا و پايين رفتن از پله

مقدمه و هدف: بالا و پايين رفتن از پله‌ يكي از فعاليت‌هاي چالش برانگيز افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال است. كينزيوتيپ يكي از  روش هاي توانبخشي  جهت بهبود علائم سندرم درد پاتلوفمورال است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير كينزيوتيپ بر فعاليت الكتروميوگرافي و هم انقباضي عضلات زانو در بيماران مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال در بالا و پايين پله انجام شد. روش‌كار: 12 مرد ورزشكار مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال در شهر همدان با دامنه سني(30-20) سال بصورت در دسترس در اين مطالعه شركت داشتند. فعاليت الكتروميوگرافي و هم انقباضي جهت‌دار عضلات راست راني، پهن داخلي، پهن خارجي، نيم وتري، دوسرراني، دوقلوي داخلي و درشت‌ني قدامي حين بالا و پايين رفتن از پله قبل و بعد از نصب كينزيوتيپ اندازه‌گيري شد. براي ارزيابي تفاوت ها از آزمون t زوجي در سطح معني‌داري 0/05 P استفاده شد. يافته ها: عضلات پهن داخلي و دوقلوي داخلي در مرحله بالا رفتن از پله بعد از نصب كينزيوتيپ به طور معني‌داري فعاليت بيشتر (0/014= P، 0/023=P) و عضله دوسر راني به طور معني‌داري فعاليت كمتري را نشان دادند (0/034=P). نسبت هم‌انقباضي داخلي-خارجي مفصل زانو حين پايين آمدن از پله افزايش معني‌داري نشان داد (0/031=P). تغيير قابل توجهي در هم انقباضي فلكسوري-اكستانسوري مشاهده نشد (0/05P ).نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد استفاده از كينزيوتيپ در ورزشكاران مبتلا به درد پاتلوفمورال حين بالا رفتن از پله، سبب افرايش فعاليت عضله پهن داخلي و افزايش هم‌انقباضي جهت‌دار داخلي شده است. اين عوامل باعث افزايش ثبات داخلي پاتلا و در نتيجه كاهش درد حين بالا رفتن از پله مي‌شود.