بررسي برخي از مكانيسم‌هاي دفاعي دو رقم ليليوم دورگه ʿMerluzaʾ و ʿNashvilleʾ (Lilium longiflorum×asiatic) در برابر تنش خشكي

در اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير تنش خشكي بر ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيك دو رقم گل ليليوم، آزمايشي گلداني و در شرايط گلخانه اي انجام شد. فاكتورهاي مورد آزمايش شامل چهار سطح آبياري (آبياري بر اساس 100 % ظرفيت مزرعه به‌عنوان شاهد، 80، 60 و 40 درصد ظرفيت مزرعه) و دو رقم رايج ليليوم ‘Nashville’ با گل هاي زردرنگ و ‘Merluza’ با گل هاي سفيدرنگ بود. نتايج نشان داد كه كاهش ميزان آبياري تأثير معني‌داري بر صفات مورد ارزيابي داشته است. به‌طوري‌كه با كاهش ميزان رطوبت خاك، ارتفاع ساقه و تعداد گل كاهش و نسبت وزن تر به خشك گلبرگ افزايش يافت. با اين وجود تفاوت معني داري بين اين ويژگي ها در سطوح آبياري 100 و 80 درصد ظرفيت مزرعه وجود نداشت. فعاليت آنزيم آنتي كسيداني پراكسيداز با كاهش ميزان آبياري افزايش يافت، اما اين افزايش در رقم ‘Nashville’ نسبت به رقم ‘Merluza’ بالاتر بود. اگرچه در هر دو رقم تحت تنش خشكي فعاليت آنزيم كاتالاز و ميزان كربوهيدرات محلول نسبت به گياهان شاهد افزايش داشت، ولي تنش شديد در سطح 40 % ظرفيت مزرعه، منجر به كاهش ميزان پروتئين، فعاليت آنزيم كاتالاز و كربوهيدرات هاي محلول گرديد. به طوركلي نتايج مطالعه حاضر بيانگر آن است كه، هر دو رقم توانستند تنش ملايم خشكي در سطح 80 % ظرفيت مزرعه را به خوبي تحمل كنند، با اين وجود تنش خشكي شديد در سطح 40 % ظرفيت مزرعه سبب آسيب هاي جدي در هر دو رقم ليليوم گرديد. همچنين رقم ‘Nashville’ با مكانيسم هايي چون افزايش ميزان كربوهيدرات ها و فعاليت آنزيم پراكسيداز سبب كاهش پراكسيداسيون ليپيدها گرديد و تحمل بيشتري نسبت به رقم ‘Merluza’ از خود نشان داد.