تأثير منابع مختلف آهن بر بهبود رشد و وضعيت كلروز برگي چنار (Platanus orientalis L.) به روش تزريق تنه در فضاي سبز

به منظور بررسي تأثير تيمارهاي مختلف آهن در رفع كلروز و بهبود رشد درختان چنار، آزمايشي فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي و با سه تكرار با استفاده از روش تزريق تنه اجرا شد. تيمارهاي مورد استفاده در آزمايش شامل منابع مختلف آهن (آمينوكلات آهن، گلوكونات آهن، سيترات آهن، سولفات آهن) و غلظت آهن (صفر، 0.1، 0.25، 0.5، 0.75 و 1 درصد) بود. صفات مورد اندازه گيري شامل رنگيزه هاي فتوسنتزي، ميزان عنصر آهن، فلورسانس كلروفيل، ميزان پروتئين برگي، شاخص كيفيت ظاهري، محتواي آب نسبي برگ، ميزان نشت الكتروليتي برگ درخت بود. نتايج آزمايش نشان داد كه تيمارهاي آمينو كلات آهن و گلوكونات آهن در سطح 0.75% و 1% در مقايسه با ساير تيمارهاي آزمايش در اغلب صفات مورد اندازه گيري بيشترين تأثير مثبت معني دار را دارا بودند. تيمارهاي آمينو كلات آهن و گلوكونات آهن با افزايش ميزان رنگيزه هاي فتوسنتزي سبب بهبود وضعيت ظاهري درخت چنار شد. همچنين افزايش غلظت آهن مورد استفاده در هر تيمار در اغلب صفات، سبب بهبود صفت هاي مورد اندازه گيري شد. بر اساس نتايج اثرات متقابل تيمار آمينوكلات آهن با غلظت 1 درصد بيشترين اثر مثبت معني دار را نسبت به تيمار شاهد در اغلب صفات نشان داد. بنابراين براي بهبود صفات مختلف در درختان چنار استفاده از روش تزريق تنه با استفاده از تيمارهاي آمينوكلات آهن به دليل اثرات مثبت آمينو اسيدهاي به كار رفته در سنتز آمينوكلات آهن در تحريك بيوسنتز كلروفيل و جلوگيري از تخريب كلروفيل در شرايط نامساعد محيطي توصيه مي شود.