تحليل الگوي رفتاري پارامترهاي مبنايي پيش‌لرزه‌ها با هدف پيش‌بيني زمين‌لرزه‌هاي بزرگ در ايران

تحليل پارامترهاي مبنايي پيش‌لرزه‌ها يكي از كاربردي ترين پژوهش‌هاي صورت‌گرفته در خصوص كاهش خطرات ناشي از زمين‌لرزه است. چراكه شناسايي الگوي رفتاري پيش‌لرزه‌ها مي‌تواند، محققان را با شرايط حاكم بر گسل‌هاي فعال در هر منطقه آشنا كند؛ ضمن اين‌كه تحليل پارامترهاي مربوطه، مطالعات در خصوص پيش‌بيني زمين‌لرزه را به شكل هدفمندتري به نتيجه مورد نظر نزديك خواهد كرد. در پژوهش حاضر شناسايي الگوي رفتاري پيش‌لرزه‌ها در پهنه‌هاي مختلف زمين‌ساختي در ايران، با هدف پيش‌بيني زمين‌لرزه‌هاي بزرگ‌تر از 5، به‌عنوان هدف اصلي درنظر گرفته شد. بر اين اساس با استفاده از تحليل پارامترهاي مبنايي پيش‌لرزه‌ها از جمله رابطه بين بزرگي و عمق آنها به بررسي احتمال رخداد زمين‌لرزه‌هاي بزرگ‌تر از 5 در ايران براي يك دوره 10 ساله (از 1386 تا 1396) پرداخته شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق حاكي از شباهت مشخص مدل‌هاي بزرگي‌ عمق پيش‌لرزه‌ها در يك پهنه زمين‌ساختي خاص و تفاوت اين مدل‌ها در پهنه‌هاي مختلف با يكديگر است كه مي تواند به‌عنوان يك پيش‌نشانگر مناسب در پيش‌بيني زمين‌لرزه‌هاي بزرگ‌تر از 5 در ايران مورد استفاده قرار گيرد.