مسيريابي وسايل نقليه امدادرسان براي مقابله با بلايا در يك زنجيره تأمين بشردوستانه

زمينه و هدف: تصميم‌گيري به منظور تخصيص بهينه مسير براي وسايل نقليه امدادي، بر موفقيت واكنش در بلايا و همچنين، امنيت قربانيان تأثير مي‌گذارد. در اين مقاله يك مدل بهينه‌سازي چند هدفه براي تعيين مسير وسايل نقليه در پاسخ به تداركات امداد بشردوستانه پيشنهاد مي‌گردد. روش: دو تابع هدف براي بهبود كارايي و اثربخشي فرموله شده است. هدف اول، به حداقل رساندن كل هزينه‌هاي هر مسير مي‌باشد. هدف دوم، به حداقل رساندن كل زمان تعميرات وسايل نقليه براي امدادرساني مجدد به قربانيان از تمام مناطق آسيب مي‌باشد. براي حل مدل پيشنهادي از روش محدوديت اپسيلون (EC) استفاده شده است. يافته‌ها: قابليت كاربرد مدل پيشنهادي از طريق مطالعه موردي نشان داده شده است. نتايج به دست آمده از حل مدل پيشنهادي با طرح‌ مسيريابي موجود مقايسه مي‌شود. مقايسه‌ها نشان مي‌دهد كه نتايج به‌دست‌آمده از حل مدل پيشنهادي، مناسب‌تر از برنامه‌هاي مسيريابي فعلي است. نتيجه گيري: علاوه بر اين، نتايج اين مطالعه مي‌تواند مزيتي براي تصميم‌گيرندگان به منظور در نظر گرفتن استراتژي‌هاي مناسب براي واكنش به بلايا فراهم نمايد.