تأملي بر آثار و پيامدهاي دولت تنظيم‌گر بر حقوق بنيادين شهروندان

ظهور دولت هاي تنظيم گر يا مقررات گذار از اوايل دهه ي هشتاد ميلادي يكي از گسترده ترين و عميق ترين تحولات را در طيف وسيعي از دولت ها به وجود آورده است. پرسش اصلي پژوهش حاضر آن است كه ظهور و استقرار دولت هاي تنظيم‌گر چه آثار يا پيامدهاي مخربي در ارتباط با حقوق بنيادين شهروندان به همراه داشته است؟ در مقاله ي حاضر ابتدا مفهوم، پيشينه ي نظري، ويژگي ها و سياست هاي برآمده از دولت هاي تنظيم گر را كه گاه با عنوان مديريت دولتي نوين نيز خوانده مي شود به اختصار مرور كرده ايم، سپس ضمن بررسي پيامدهاي استقرار چنين دولت هايي در ارتباط با حقوق شهروندان چنين نتيجه گرفته ايم كه دولت هاي تنظيم گر تأثير معكوسي بر تأمين نيازهاي اساسي شهروندان، بهره مندي آنها از عدالت و انصاف و مشاركت در امور سياسي، همگاني بودن خدمات عمومي و بهره مندي از يك محيط زيست سالم داشته اند. در اين بررسي ها با استناد به پژوهش ها و آمارهاي منتشر شده ي معتبر و بين‌المللي و با بهره‌گيري از روش توصيفي تحليلي نشان داده‌ايم كه پياده سازي سياست هاي مربوط به دولت هاي تنظيم گر مي تواند چه نتايج وخيمي در ارتباط با حقوق بنيادين شهروندان به همراه داشته باشد. در نهايت، پيشنهادهايي نيز براي بهبود چنين آثار و پيامدهايي ارائه شده است.