اثر استفاده از منابع اوره آهسته رهش بر قابليت هضم مواد مغذي و عملكرد رشد بره‌هاي پرواري تغذيه شده با جيره‌ي حاوي مواد علوفه‌اي كم كيفيت

آزمايش حاضر با هدف بررسي اثرات استفاده از دو منبع اوره آهسته رهش و مقايسه‌ي آنها با جيره‌هاي فاقد اوره يا حاوي اوره معمولي در بره‌هاي پرواري تغذيه شده با مواد علوفه‌اي كم كيفيت انجام شد. چهار تيمار آزمايشي شامل ۱) تيمار شاهد (فاقد اوره)، تيمار ۲) ۸/1 درصد اوره آهسته رهش با نام تجاري اسلوژن، تيمار ۳) ۶۹/1 درصد اوره آهسته رهش اپتي ژن و تيمار ۴) ۶/1 درصد اوره معمولي بود. از 24 راس بره نر عربي با ميانگين وزن 65/ 25 كيلوگرم و سن ۵ ماه استفاده شد. در مقايسه با گروه شاهد، استفاده از منابع اوره‌ي آهسته رهش، تاثيري بر مقدار مصرف خوراك و درصد قابليت هضم ماده خشك، الياف نامحلول در شوينده خنثي، الياف نامحلول در شوينده اسيدي و ماده آلي نداشت. قابليت هضم پروتئين خام در تيمار شاهد بيشترين و در تيمار حاوي اوره معمولي كم‌ترين مقدار بود (0/05 P) و شاهد با تيمار اسلوژن تفاوت نداشت. عملكرد رشد و پروار بره‌ها در كل دوره شامل وزن نهايي، ميانگين افزايش وزن روزانه، كل افزايش وزن زنده‌، ضريب تبديل و بازده خوراك تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت. تيمارهاي آزمايشي تاثير معني‌داري بر غلظت نيتروژن آمونياكي، اسيدهاي چرب فرار، جمعيت پروتوزوآ، pH شكمبه و فراسنجه‌هاي خوني نظير غلظت گلوكز و نيتروژن اوره‌اي نداشت. جيره‌هاي حاوي اسلوژن و اوره معمولي، سود مناسب‌تري نسبت به جيره شاهد داشتند. در كـل يافته‌هاي آزمـايش نشـان داد كـه در شرايط آزمايش حاضر، نتايج تيمارهاي حاوي منابع نيتروژن غير پروتئيني با منابع پروتئيني (جيره شاهد) قابل رقابت بود. از طرفي تفاوت آشكاري بين دو منبع حاوي اوره آهسته رهش با يكديگر، با جيره‌ي شاهد و با اوره معمولي مشاهده نشد؛ اما اسلوژن عملكرد مناسب‌تري داشت. بنابراين، مي‌توان از منابع نيتروژن غيرپروتئيني به عنوان جايگزيني براي بخشي از منابع پروتئين جيره‌‌ي بره‌هاي پروار استفاده كرد تا در نهايت هزينه توليد كاهش داده شود.