تحليل اقتصادي طول دوره پرورش مرغ گوشتي استان كردستان مطالعه موردي شهرستان‌هاي سنندج، كامياران و ديواندره

در فرآيند توسعه توجه به بهبود تغذيه و جبران كمبود پروتئين امري ضروري و مهم است. كشورهاي درحال‌توسعه تلاش نمودند تا كمبود پروتئين غذايي جمعيت در حال تزايد خود را با توسعه صنعت طيور جبران نمايند. مطالعه به بررسي اقتصادي توليد مرغ گوشتي با تأكيد بر كاهش طول دوره و توليد مرغ سايز مي‌پردازد. جامعه آماري شامل كليه‌ي واحدهاي پرورش مرغ گوشتي شهرستان‌هاي ديواندره، كامياران و سنندج است. از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده 158 واحد مرغداري براي مطالعه انتخاب شد. داده‌ها از نوع ميداني و از طريق مصاحبه و تكميل پرسشنامه براي سال 97 جمع‌آوري و از طريق روش منفعت-هزينه و بودجه‌بندي جزئي تجزيه و تحليل گرديد. ضريب تبديل، طول دوره، درصد تلفات، درآمد خالص، فاصله بين دوره‌ها، متوسط وزن زنده هنگام برداشت، تعداد دفعات وزن‌كشي، نهاده‌هاي مصرفي، ظرفيت توليد و هزينه‌هاي توليد و ويژگي‌هاي دموگرافيك مديران به‌عنوان متغيرهاي پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، ميانگين طول دوره كشتار در واحدها 55 روز، متوسط فاصله بين دوره 31 روز، متوسط وزن زنده هنگام كشتار 2.9 كيلوگرم، ميانگين تلفات 6 درصد و ميانگين ضريب تبديل 1.94 كيلوگرم است. همچنين نتايج نشان داد، هزينه خريد دان و جوجه يك‌روزه به ترتيب با 76 و 14 درصد بيشترين سهم را  در هزينه كل دارند. نسبت منفعت به هزينه برابر 1.3 و بهترين سِنّ برداشت  42 روزگي  با فاصله 7 روز به دست آمد.  بر اساس نتايج به دست آمده كاهش دوره توليد به‌منظور كاهش كشش قيمتي تقاضاي بازار، افزايش كشش عرضه، كاهش هزينه تمام‌شده‌ي توليد، افزايش بازدهي و فراهم شدن زمينه صادرات پيشنهاد مي‌گردد.