آثار شيوع بيماري ناشي از كوويد-19 بر مقررات حقوق خانواده

شيوع بيماري ناشي از كوويد-19 تمامي عرصه‌هاي اجتماعي و فردي را تحت تأثير قرار داده است. بديهي است كه پيامدهاي اين همه‌گيري به خانواده نيز به‌عنوان يك نهاد اجتماعي و حقوقي سرايت نموده است. به‌ويژه با طولاني شدن دوران اين بيماري، افزون بر آثار اقتصادي مي‌توان آثار حقوقي آن را هم مشاهده كرد. محدوديت‌هاي وضع شده براي پيشگيري از سرايتِ هر چه بيشتر بيماري، مي‌تواند بر روي حقوق و تكاليف افراد در خانواده اثرگذار باشد. در اين شرايط، ضروري است مباني حقوقي كه منجر به تغيير در اين حقوق و تكاليف مي‌شود، مورد شناسايي قرار گيرد. به نظر مي‌رسد استناد به قواعدي همچون لاضرر، اضطرار، عسر و حرج و وجوب دفع ضرر محتمل مي‌تواند نظام حقوقي ايران را در يافتن مبناي مناسب براي اتخاذ راهكارهاي حقوقي در خانواده ياري نمايد. پس از يافتن مبنا، مي‌توان در خصوص هر يك از وظايف زوجين يا والدين اظهارنظر نمود. بر مسائلي نظير تكاليف زناشويي زوجين، ملاقات با فرزند، سكونت مشترك زوجين و نظاير آن ممكن است در شرايط شيوع يك بيماري مسري همه‌گير، قواعدي متفاوت از احكام قانوني رايج حاكم شود كه با استفاده از مباني حقوقي مي‌توان وضعيت آنها را روشن ساخت.