رابطه قرآن و عهدين با سنت از منظر اماميه و آئين كاتوليك

قرآن و عهدين به‌عنوان منابع اصلي دو دين ابراهيمي (مسيحيت و اسلام) مورد استفاده است. در اين بين با اضافه شدن سنت، نظرات مختلفي در باب رابطه اين دو منبع اصلي با آن شكل گرفت. ازآنجاكه در اسلام و مسيحيت مذاهب مختلفي ايجاد شدند. در اين مختصر براي انسجام بحث به شيوة توصيفي ـ تحليلي به اين موضوع پرداخته مي‌شود، كه از منظر اماميه و آئين كاتوليك رابطه قرآن و عهدين با سنت چگونه است؟ و سعي شده است تا با توجه به منابع هريك از اين دو آئين، اين رابطه بيان شود. براي روشن شدن نظر مورد قبول، از چهار ديدگاه كمك گرفته شده و مشخص شد كه اولاً از نظر اماميه و آئين كاتوليك بين قرآن و عهدين با سنت رابطه طولي برقرار است؛ ثانياً سنت در مسيحيت مقدم بر كتاب مقدس بوده و علت آن عدم كتابت كتاب مقدس در مسيحيت اوليه است؛ و در اماميه قرآن با سنت همراه بوده و بعد از كتابت قرآن كريم، سنت هم‌زمان حول آن شكل گرفته است.