اثرات زيركشندگي حشره‌كش‌هاي استامي‌پريد، پاي‌متروزين و فلونيكاميد روي واكنش تابعي زنبور پارازيتوئيد Aphidius matricariae Haliday

استفاده از حشره كش‌ ها ممكن است روي كارايي يك دشمن طبيعي در كنترل ميزبان خود تأثير گذارد. در اين پژوهش، سميت حشره‌ كش‌هاي استامي پريد، پاي متروزين و فلونيكاميد  روي زنبور پارازيتوئيد Aphidius matricariae Haliday و اثر زيركشنده‌ ي آن‌ها روي واكنش تابعي اين زنبور نسبت به تراكم‌ هاي مختلف پوره سن سوم شته سياه باقلا Aphis fabae Scopoli در شرايط آزمايشگاهي مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تعيين سميت حشره كش‌ ها روي حشرات كامل پارازيتوئيد از روش زيست سنجي تماس با باقي مانده حشره كش‌ ها استفاده شد. به‌منظور بررسي اثر زيركشنده ي حشره كش‌ ها روي واكنش تابعي زنبور پارازيتوئيد، ماده‌ هاي جفت گيري كرده كه كمتر از 24 ساعت عمر داشتند، در معرض سطح آغشته به غلظت LC25 حشره كش هاي مذكور و آب مقطر به‌ عنوان شاهد در استوانه هاي شيشه‌اي قرار گرفتند. سپس تراكم‌ هاي 2، 4، 8، 16، 32 و 64 ميزبان در 15 تكرار در اختيار آن‌ها قرار داده شد. ميزان LC50 حشره كش هاي استامي پريد، پاي متروزين و فلونيكاميد به ترتيب 3.07، 740.20 و 133.15 ميلي‌گرم ماده موثر بر ليتر بود. واكنش تابعي در شاهد و تيمار حشره كش‌ ها از نوع دوم بود. قدرت جستجوگري (a) در شاهد و تيمارهاي استامي‌ پريد، پاي متروزين و فلونيكاميد به‌ ترتيب 0.01±0.0432، 0237.003±0.0، 0414.004±0.0 و 0.01±0.0398 در ساعت و زمان دستيابي (Th) به‌ ترتيب 0.06±0.5170، 4257.13±1.0، 6133.05±0.0 و0.07±0.6816 ساعت تخمين زده شد. حداكثر نرخ حمله (T/Th) به ترتيب 46.42، 16.83، 39.15 و 35.21 پوره ميزبان محاسبه شد. نتايج نشان داد كه حشره‌ كش‌ هاي پاي متروزين و فلونيكاميد در مقايسه با استامي‌پريد تأثير سوء كمتري روي پارازيتوئيد داشتند و مي‌ توانند به عنوان گزينه‌ هاي مناسبي براي كنترل شته A. fabae در تلفيق با زنبور پارازيتوئيد A. matricriae، پس از تائيد نتايج مزرعه اي استفاده شوند.