تأثير آموزش درس مطالعات اجتماعي با روش پروژه‏اي بر سواد زيست‏ محيطي دانش‏آموزان پسر پايه ششم ابتدايي

زمينه و هدف: امروزه مسائل محيط زيستي در سراسر جهان وارد مرحله حساسي شده است  و نيازمند مداخله در سطوح مختلف است پژوهش حاضر با هدف تأثير آموزش درس مطالعات اجتماعي با روش پروژه‏اي بر سواد زيست محيطي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي انجام گرفت. روش بررسي: روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي بوده كه در اجراي آن از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شده است. آزمودني‏هاي پژوهش شامل70 نفر از دانش‏آموزان پسر پايه ششم ابتدايي ناحيه دو شهر اروميه در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه به روش نمونه‏گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. در اين پژوهش، از ابزار سنجش سواد زيست محيطي صالحي عمران و آقامحمدي (1387)، با روايي محتوايي تأييد شده و ضريب پايايي 0.771 براي گردآوري داده‏ها استفاده شد؛ دادههاي حاصل نيز با استفاده از آمار توصيفي ( شاخص‏هاي گرايش مركز و پراكندگي) و استنباطي ( آزمون تي دو گروه مستقل و تحليل كوواريانس) توصيف و تحليل شدند. يافته‏ ها: نتايج حاصل نشان داد كه بين ميانگين نمرات دانش‏آموزان گروه‏هاي آزمايش و كنترل در مورد سواد زيست‏محيطي (دانش، نگرش و توانش)، در سطح خطاي 5% تفاوت معنيدار وجود دارد (0.05 p) و اين تفاوت به نفع دانشآموزان آموزش ديده با استفاده از شيوه پروژه‏اي مي‏باشد. بحث و نتيجه ‏گيري: بر اساس يافته‏هاي تحقيق مي‏توان نتيجه گرفت كه استفاده از شيوه فعال تدريس پروژه‏اي بر سواد زيست محيطي دانش‏آموزان تأثير مثبت دارد. لذا پيشنهاد مي‏شود به منظور افزايش سواد زيست محيطي دانشجويان زمينه‏هاي لازم براي اجراي روش تدريس پروژه‏اي در مدارس فراهم شود.