نقش پيش‌بيني‌كنندگي عزت نفس و رشته تحصيلي بر سلامت روان دانشجويان مقطع كارشناسي حرف بهداشتي

زمينه و هدف: عزت نفس يك عامل مهم روان‌شناختي است كه بر سلامتي و كيفيت زندگي دانشجويان تأثير مي‌گذارد. اين مطالعه با هدف تعيين نقش پيش‌بيني‌كنندگي عزت نفس و رشته تحصيلي بر وضعيت سلامت روان دانشجويان مقطع كارشناسي حرف مختلف بهداشتي دانشگاه علوم‌پزشكي شيراز، ايران انجام شد. روش بررسي اين مطالعه مقطعي به صورت توصيفي تحليلي و همبستگي انجام شد. دانشجويان سال اول تا چهارم مقطع كارشناسي حرف مختلف بهداشتي (پرستاري، مامايي، اتاقع عمل، فوريت‌هاي پزشكي) به صورت سرشماري جهت شركت در مطالعه دعوت شدند و نهايتاً 184 نفر در مطالعه شركت كردند. سلامت روان‌شناختي با استفاده از پرسش‌نامه سلامت عمومي 28 سؤالي (GHQ 28) و عزت نفس دانشجويان توسط پرسش‌نامه عزت نفس كوپر اسميت (CSEI) اندازه‌گيري شد. يافته‌ها حدود 44 درصد از دانشجويان نمره سلامت روان‌شناختي 23 و كمتر را گزارش كردند كه مي‌تواند نشان‌دهنده افزايش احتمال پريشاني روان‌شناختي باشد. افسردگي داراي كمترين ميانگين±انحراف‌معيار نمره (4/2±3/92) بود، در حالي كه اختلال عملكرد اجتماعي بالاترين ميانگين±انحراف‌معيار نمره (3/9±8/06) را در ميان خرده‌ مقياس‌ها داشت. همچنين در آزمون همبستگي پيرسون، همبستگي منفي بين نمره سلامت روان‌شناختي و عزت نفس دانشجويان مشاهده شد(0/556=P=0/0001 ،r)، به طوري كه دانشجويان با عزت نفس بالاتر، سطح پريشاني روان‌شناختي كمتري را تجربه مي‌كردند. با توجه به تجزيه و تحليل رگرسيون، 30/9 درصد از واريانس سلامت روان دانشجويان به وسيله عزت نفس پيش‌بيني مي‌شود. نتيجه‌گيري شيوع بالاي اختلالات عاطفي در بين مراقبين ارائه‌دهنده خدمات سلامتي، مي‌تواند مشكلات موجود در ارائه خدمات بهداشتي را پيچيده سازد. بنابراين مشاوره و ديگر خدمات حمايتي بايستي در دسترس ايشان قرار گيرد.