بررسي فراواني گواتر و كمبود يد ادراردر دانش‌آموزان 12-7 ساله شهر رفسنجان در سال 98-1397: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: با توجه به اهميت پايش يد در پيشگيري از اختلالات ناشي از كمبود يد، مطالعه حاضر با هدف تعيين كمبود يد و گواتر باليني در دانش‌آموزان 127 ساله شهر رفسنجان در سال 98-1397 انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماري در اين مطالعه توصيفي مقطعي شامل كليه دانش‌آموزان 127 ساله تحت پوشش مديريت آموزش‌ و پرورش شهر رفسنجان در سال 1397 بود. از تعداد 21218 دانش‌آموز ساكن شهر، به شيوه تصادفي خوشه‌اي دو مرحله‌اي 1203 نفر )601 نفر پسر و 602 نفر دختر) انتخاب شدند. پس از كسب رضايت آگاهانه از والدين، دانش‌آموزان توسط دستيار داخلي مورد معاينه باليني قرار گرفتند. در اين مطالعه، وجود و شدت گواتر بر اساس تقسيم بندي سازمان بهداشت جهاني بررسي شد. در ادامه، 10 سي‌سي از نمونه ادرار صبحگاهي 10 درصد از كل دانش‌آموزان جهت اندازه‌گيري ميزان يد ادرار با روش هضم اسيدي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار سن و يد ادرار افراد شركت كننده به ترتيب در مطالعه1.71 ± 9.48 سال و 80.52±183.33 ميكروگرم بر دسي‌ليتر بود. ميزان فراواني گواتر در جامعه، 87.1 درصد فاقد گواتر، 9.7 درصد ( 117 نفر) گواتر درجه يك و 3.2 درصد (39 نفر) داراي گواتر درجه دو بودند. شيوع گواتر بر حسب سن و جنس تفاوت معني‌دار نداشت. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه برنامه مبارزه با كمبود يد و مصرف نمك يددار سبب كاهش قابل توجهي در شيوع و شدت گواتر و كفايت يد دريافتي با توجه به افزايش مشخص در ميزان يد دفعي ادرار در شهر رفسنجان شده است.