مدل پوياي ارزيابي شدت رقابت در صنايع فلزي

نظريه‌هاي متنوعي تاكنون براي تشريح الگوي تجارت در كشورها و علت موفقيت آنها در سطح داخلي و بين‌الملل ارائه شده اسـت. كمبودي در تعداد تعاريف از رقابت‌پذيري و شدت رقابت ديده نمي‌شود. آنچه مشهود است بيان مدل‌هاي رقابتي به صورت كلي است، لذا مشكل اصلي در فقدان تعريفي جامع از ‌رقابـت‌پـذيري در صنايع خاص همچون صنايع فلزي  است. هدف غايي تحقيق رسيدن به رشد اقتصادي و ورود به بازارهاي جهاني از طريق يك مدل جامع رقابتي بوده است. هدف كاربردي تحقيق ارائه مدل پويا در راستاي ارزيابي شدت رقابت در صنايع فلزي كشور ايران  است. از تعداد 230 مدير ارشد در حوزه صنايع فلزي استان آذربايجان شرقي نمونه‌اي به حجم 144 به صورت تصادفي از اين جامعه  انتخاب شد‌. قلمرو زماني تحقيق از مهر ماه 1394لغايت شهريور 1398 است. براي آزمون فرضيه‌ها از معناداري ضريب همبستگي پيرســون و براي اندازه‌گيري سازه‌هاي پژوهش از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان‌ مي‌دهد كه متغير عوامل درون سازماني تأثير مثبتي با ضريب كل 0.8 و متغير ايجاد ارزش ادراكي، تنها بصورت مستقيم و با ضريب 0.02 ميزان رقابت‌‌پذيري را تحت تأثير قرار‌ مي‌دهد. همچنين متغير عوامل محيطي (با تأثير مستقيم 0.17 و غيرمستقيم 0.59 و در مجموع 0.76) تأثير مثبتي بر ميزان رقابت‌پذيري دارد. متغيرها در مجموع توانستند 57 درصد از تغييرات متغير ميزان رقابت‌‌پذيري را تبيين نمايند و اين نشان مي‌دهد كه هدف غايي تحقيق نيز به همين اندازه تحت تأثير قرار خواهد داشت.