بررسي كارايي فني بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي استان كهكيلويه و بويراحمد در بحران كوويد-19

زمينه و هدف: بيمارستان‌ها به عنوان مهمترين بخش اجرايي در سيستم‌هاي بهداشت و درمان در بحران كوويد19 با تقاضاي ناگهاني مواجه شدند و منابع و تجهيزات بيمارستان را به‌منظور ارائه خدمات درماني به بيماران كرونايي صرف نمودند، اما با توجه به اينكه ارائه خدمات، متمركز بر بيماران كرونايي بود؛ كارايي بيمارستان‌ها طي اين بحران مشخص نبود. هدف از پژوهش حاضر بررسي كارايي فني بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كهكيلويه و بويراحمد و همچنين واحدهاي تصويربرداري به عنوان مهمترين بخش تشخيصي در بحران كوويد19 بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات كمي و گذشته نگر بود و كارايي فني 6 بيمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كهكيلويه و بويراحمد را بررسي نمود. علاوه بر اين كارايي فني واحدهاي تصويربرداري (سي تي اسكن، راديولوژي و سونوگرافي) نيز در بيمارستان‌هاي مورد مطالعه بررسي شد. كارايي فني براساس داده‌‌ها و ستانده‌‌هاي متفاوت طي بحران كوويد19 به صورت تعريف سناريوهاي مختلف محاسبه و مقايسه شدند. مدل مورد استفاده در اين پژوهش DEA چند مرحله اي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از مدل حداكثر سازي ستانده و بازدهي متغير نسبت به مقياس استفاده شد. داده‌هاي مربوطه براي دوره يكساله، از مهر ماه 1399 تا مهر ماه 1400 جمع آوري شد. كارايي فني با استفاده از نرم افزار Deap 2.1 محاسبه شد. يافته‌ها: ميانگين كارايي فني بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي كهگيلويه و بويراحمد در بحران كوويد19 0/80 و در حد قابل قبولي بود. ميانگين كارايي واحدهاي سي تي اسكن، سونوگرافي و راديولوژي در بيمارستان‌هاي مورد مطالعه و براساس سناريوهاي تعريف شده به‌ترتيب 0/44،0/67 و 0/40 بود كه نشان مي‌دهد واحد هاي سونوگرافي و راديولوژي از كارايي فاصله دارند. نتيجه گيري: بيمارستان‌هاي مورد مطالعه و همچنين واحدهاي سي تي اسكن در بحران كوويد19 كارا بودند. بررسي بازدهي نسبت به مقياس نشان داد تنها بالا بردن ظرفيت‌هاي بيمارستاني كه ازجمله آن‌ها افزايش تعداد تخت و همچنين تعداد تجهيزات است منجر به افزايش كارايي نخواهد شد. توجه به نيازهاي جامعه تحت پوشش و تامين منابع براساس آن مي‌تواند منجر به كارايي فني بيمارستان‌ها گردد.