ارتباط بين استدلال اخلاقي و ارزش هاي حرفه اي در دانشجويان پرستاري

سابقه و هدف: در حرفه پرستاري، وجود سطح مناسبي از استدلال اخلاقي موجب ارائه مراقبت‌هاي باكيفيت‌تر به بيماران و افزايش رضايت شغلي در پرستاران مي‌شود. از طرفي ارزش‌هاي حرفه‌اي بخش مهمي از اين حرفه را تشكيل مي‌دهند كه پرستاران موظف هستند فعاليت‌هاي خود را متناسب با اين ارزش‌ها تنظيم كنند. پژوهش حاضر با هدف بررسي سطح استدلال اخلاقي و نگرش ارزش‌هاي حرفه‌اي دانشجويان سال آخر پرستاري مقطع كارشناسي دانشگاه علوم پزشكي استان همدان در سال 1399 انجام شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر يك پژوهش توصيفي ـ مقطعي است كه روي 125 نفر از دانشجويان سال آخر پرستاري در مقطع كارشناسي با روش سرشماري انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه سه قسمتي شامل فرم اطلاعات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه آزمون معضلات اخلاقي (NDT) و پرسش‌نامه ارزش‌هاي حرفه‌اي پرستاري (NPVSR) بود. پرسش‌نامه‌ها به صورت حضوري و الكترونيكي توزيع شدند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. يافته‌ها: تجزيه‌وتحليل داده‌ها نشان داد بين استدلال اخلاقي و ارزش‌هاي حرفه‌اي رابطه معناداري وجود ندارد (r=0.023, P=0.79). ميانگين نمره استدلال اخلاقي دانشجويان بيشتر از سطح متوسط گزارش شد(46.4±6.84). همچنين ميانگين نمره ارزش‌هاي حرفه‌اي دانشجويان در سطح مطلوبي گزارش شد(96.84±9.28). نتيجه‌گيري: اگرچه بين استدلال اخلاقي و ارزش‌هاي حرفه‌اي دانشجويان رابطه معناداري مشاهده نشد، به‌منظور ارتقاي سطح استدلال اخلاقي و نهادينه كردن ارزش‌هاي حرفه‌اي در دانشجويان، داشتن برنامه‌ريزي آموزشي در دانشكده ضروري است.