تأثير مقايسه‌اي درمان شناختي ـ رفتاري و مبتني بر تنظيم هيجان بر سلامت عمومي، كاهش پرخاشگري و استرس شغلي پرستاران

سابقه و هدف: شغل يكي از عوامل اثرگذار بر سلامت رواني افراد است. شغل پرستاري به علت داشتن تنش در ماهيت خود، منبع فشار رواني است. با وجود اينكه هدف مشترك همه رويكردهاي روان‌درماني، ارتقاي سلامت رواني است، مطالعات نشان داده‌اند بين اين رويكردها در ميزان اثربخشي تفاوت وجود دارد؛ بنابرين، انتخاب بهترين درمان روان‌شناختي به‌منظور ارتقاي سلامت رواني پرستاران همواره مهم و مورد توجه بوده است. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعۀ نيمه‌آزمايشي، 45 پرستار شاغل در بيمارستان امام خميني (ره) سنقر در نيمه اول سال 1399 به شيوه غيراحتمالي داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه 15 نفره تقسيم شدند. گروه اول يك دوره درمان شناختي ـ رفتاري را در 12 جلسه 1/5 ساعته (هر هفته دو جلسه) و گروه دوم درمان مبتني بر تنظيم هيجان را در 12 جلسه 1/5 ساعته (هر هفته دو جلسه) دريافت كردند. گروه كنترل هيچ‌گونه درماني دريافت نكرد. نتايج با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد اثربخشي درمان شناختي ـ رفتاري و درمان مبتني بر تنظيم هيجان بر متغيرهاي وابسته پرخاشگري (P=0.04), استرس شغلي (P=0.03), و سلامت عمومي (P=0.01),معني‌دار است. مقايسه دو به دوي گروه‌ها در متغيرهاي وابسته نشان مي‌دهد در متغير پرخاشگري، درمان مبتني بر تنظيم هيجان مؤثرتر است (P=0.01), و در متغير استرس شغلي، درمان شناختي ـ رفتاري تأثير بيشتري دارد (P=0.04). درمان شناختي ـ رفتاري و درمان مبتني بر تنظيم هيجان در سلامت عمومي پرستاران تأثير يكساني دارند (P=0.08). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، پيشنهاد مي‌شود مسئولان حوزه بهداشت و درمان به سلامت رواني پرستاران توجه بيشتري نشان دهند و با لحاظ كردن هر دو درمان، زمينۀ افزايش شناخت و ارتقاي هيجان را در پرستاران فراهم كنند.