ارزيابي و بهبود قابليت اطمينان انساني در بهره برداري از سامانه هاي راداري برد كوتاه و متوسط به روش فازي CREAM

اﻣﺮوزه ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از اﺻﻠﯽ ﺗﺮﯾﻦ و ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻠﻞ ﺑﺮوز ﺣﻮادث در ﺣﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه، ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺪل ﻓﺎزي ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺴﺎس و ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻋﻤﻠﮑﺮد اﻧﺴﺎن ﯾﻌﻨﯽ رادارﻫﺎي ﺑﺮد ﮐﻮﺗﺎه و ﻣﺘﻮﺳﻂ اﺳﺖ. روش ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، روش CREAMﯾﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻄﺎ اﺳﺖ .در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺳﻌﯽ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﭘﺲ از ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ و ﻣﺸﻮرت و ﻧﻈﺮﺧﻮاﻫﯽ از ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ، آﻧﺎﻟﯿﺰ وﻃﺎﯾﻒ ﺷﻐﻠﯽ و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر ﮔﺮاف ارﺗﺒﺎﻃﺎت آﻧﻬﺎ رﺳﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺳﭙﺲ ﺟﺪول ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎري اﺛﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد، و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش AHP ﻓﺎزي، ﻧﻤﻮدار ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ و ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﮐﯿﻔﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﮐﻤﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ اﻃﻼﻋﺎت وارد ﻧﺮم اﻓﺰار excel ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﻣﻘﺎﯾﺴﺎت زوﺟﯽ، ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﻣﻘﺎﯾﺴﺎت زوﺟﯽ ﻧﺮﻣﺎﻟﯿﺰه، ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺮدار وزﻧﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮدار ﺳﺎزﮔﺎري، ﺷﺎﺧﺺ ﺳﺎزﮔﺎري و ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺎزﮔﺎري ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﺑﺪﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪي ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﺮاي ﻫﺮ وﻇﯿﻔﻪ ﺷﻐﻠﯽ، ﺳﺒﮏ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﻣﺸﺨﺺ و اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻫﺮﮐﺪام ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از روش ﻫﺎي ﻓﺎزي و ﺑﯿﺰﯾﻦ در ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺑﻬﺒﻮد ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ، اﺳﺘﻔﺎده از روش CREAM ﻧﺘﺎﯾﺞ ﮐﺎرﺑﺮدي ﺗﺮي دارد ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ در ﺑﯿﻦ وﻇﺎﯾﻒ ﺷﻐﻠﯽ، ﻓﺎﮐﺘﻮر آﻣﺎده ﺳﺎزي ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ داراي ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان اﺣﺘﻤﺎل رخ داد ﺧﻄﺎ اﺳﺖ و ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺮ روي ﺑﻬﺒﻮد اﯾﻦ ﻓﺎﮐﺘﻮر ﻣﻬﻢ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮد.