بررسي رضايت دانشجويان در رويكرد يادگيري وارونه از منظر انعطاف پداگوژيكي (رسانه، روش تدريس، ارزشيابي) در دوره كرونا

اين پژوهش در راستاي بررسي رضايت دانشجويان در رويكرد يادگيري وارونه از منظر انعطاف پداگوژيكي آن از لحاظ رسانه، روش تدريس آنلاين-آفلاين و ارزشيابي در آموزش الكترونيكي صورت گرفت. روش انجام پژوهش از نوع آميخته با طرح همسوسازي داده‌هاي كمي و كيفي بود كه در بخش كمي با روش پيمايشي و در بخش كيفي با مطالعه‌ي موردي انجام شد. جامعه‌ي آماري در پيمايش شامل 30 دانشجوي علوم تربيتي دانشگاه بوعلي‌سينا در سال تحصيلي 1399 بود كه حجم نمونه برابر با جامعه و در مطالعه‌ي موردي شامل 15 مشاركت كننده‌ بود كه با اين رويكرد آموزش ديده بودند. از راهبرد مصاحبه نيمه‌ساختارمند و پرسشنامه محقق‌ساخته براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده گرديد كه روايي آن از نظر متخصصان و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ (0.89) تاييد شد. يافته‌هاي حاصل از پژوهش بيانگر رضايت دانشجويان از لحاظ انعطاف ادغام رسانه با محتوا، انعطاف رويكرد يادگيري وارونه در تدريس‌هاي آفلاين و آنلاين و همچنين شيوه‌ي ارزشيابي در آموزش الكترونيكي بود. بر مبناي نتايج حاصل از يافته‌هاي اين پژوهش، مي‌توان گفت رويكرد يادگيري وارونه به دليل انعطاف پذيري آن از منظر ادغام رسانه با محتوا، روش تدريس، و ارزشيابي موجب رضايت يادگيرندگان از آموزش‌هاي از راه دور مي‌شود و با تلفيق ابعاد مختلف پداگوژي در رويكرد يادگيري وارونه مي‌توان رضايت دانشجويان از آموزش‌هاي راه دور را افزايش داد.