تأثير آموزش شيوه زندگي سالم بر كيفيت زندگي سالمندان شهرستان رفسنجان: يك مطالعه نيمه‌‌تجربي

زمينه و هدف: آموزش همواره به‌عنوان يكي از روش‌هاي افزايش مهارت افراد در زندگي است. كيفيت زندگي نيز از مسائل بسيار مهم در زندگي افراد به خصوص سالمندان مي‌باشد. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير آموزش شيوه زندگي سالم بر كيفيت زندگي سالمندان شهرستان رفسنجان انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش به صورت نيمه‌ تجربي بر روي سالمندان شهرستان رفسنجان در سال 1398 انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي، 84 نفر از سالمندان انتخاب و به روش تخصيص تصادفي به طور مساوي به گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. در افراد گروه مداخله يك دوره جلسه آموزشي 4 جلسه‌اي به منظور افزايش كيفيت زندگي انجام شد و در گروه كنترل اقدام خاصي انجام نشد. با استفاده از پرسش نامه اطلاعات دموگرافيك و پرسش نامه استاندارد 36 سؤالي كيفيت زندگي افراد در دو مرحله قبل و پس از مداخله مورد بررسي قرار گرفت. داده‌‎ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري t زوجي، t مستقل، مجذور كاي و آناليز كواريانس يك متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار سني افراد در گروه مداخله و كنترل به ترتيب64.26±3.05 , 63.64±2.82 سال بود (0.338=p). افراد گروه مداخله و كنترل، قبل از مداخله از نظر متغيرهاي مورد بررسي اختلاف آماري معني‌داري نداشتند (0.05 p) ولي پس از مداخله، از لحاظ نمره كيفيت زندگي كلي داراي اختلاف معني‌داري بودند، به طوري كه مداخله آموزشي منجر به بهبود كيفيت زندگي در افراد سالمند گرديد (0.037=p). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه آموزش مي‌تواند باعث افزايش كيفيت زندگي سالمندان شود. بنابراين ضروري به نظر مي رسد آموزش سالمندان در اولويت برنامه‌هاي مسئولين قرار گيرد.