آزمون مدل تعلق‌پذيري خنثي و سربار بودن در ايده و رفتار خودكشي در دانشجويان: بررسي نقش تعديلي نااميدي: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: نااميدي، تعلق‌پذيري و احساس سربار بودن يك عامل خطر مهم براي ميل به خودكشي است. بنابرين هدف مطالعه حاضر تعيين تعامل نااميدي، تعلق‌پذيري خنثي و احساس سربار بودن بر ايده و رفتار خودكشي است. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع مدل يابي بود. جامعه پژوهش شامل تمامي دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي  در سال تحصيلي 1399 بود كه تعداد 650 نفر به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت آنلاين به پرسش نامه هاي نااميدي، ايده خودكشي، رفتار خودكشي و نياز هاي بين فردي پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري همبستگي Pearson و Hayes’ macro PROCESS تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه نااميدي منفي با تعلق پذيري (r=0.45, p 0.001)، احساس سربار بودن (r=0.37, p 0.001)، ايده (r=0.32, p 0.001) و رفتار خودكشي (r=0.26, p 0.001) ارتباط مثبت و معني دار دارد. نااميدي مثبت هم با تعلق‌پذيري (r=0.32, p 0.001)، احساس سربار بودن (r=0.37, p 0.001)، ايده (r=0.25, p 0.001) و رفتار خودكشي (r=0.26, p 0.001).ارتباط مثبت و معني دار دارد. هم چنين نتايج، تعامل نااميدي، تعلق‌پذيري خنثي و احساس سربار بودن بر ايده و رفتار خودكشي را تأييد كرد. نتيجه گيري: به طور كلي اين مطالعه از نظريه بين فردي و تعامل بين نااميدي و تعلق پذيري خنثي و احساس سربار بودن در مورد ايده و رفتار خودكشي خودكشي حمايت مي كند. براساس يافته هاي حاضر پيشنهاد مي شود كه براي كاهش ايده و اقدام به خودكشي با برگزاري دوره هاي آموزشي مهارتي و انگيزشي، اميدواري را در افراد بالا برد.