ارزيابي ميزان آسيب پذيري بافت فرسوده در برابر مخاطره طبيعي زلزله با استفاده از روش ماشين بردار ( نمونه موردي: حوزه 2 شهر كرمان)

مقدمه: انسان امروزي با توجه به پيشرفت روزافزون خود و نيز رشد جمعيت اقدام به سـاخت شـهرهاي جديـد جهت اسكان بخشي از جمعيت نموده است و با توجـه بـه اين كــه شــهرها ماننــد سيســتمي بــا ســاختاري هماهنگ و پويا ميباشد، ميبايست همه اصول دفاعي را رعايت نمـود تـا بشـر پيشـرفته و متمـدن داراي تكنولـوژي در ايـن سـكونتگاه هـا كمتـرين احساس خطـر را بنمايـد و در مواقـع بحـران بتوانـد بهترين مديريت بحران را ارائه نمايد. لذا با توجه به اينكه ايران جز ده كشور بلاخيز و ششمين كشور  زلزله خيز دنيا است و بافت فرسوده شهر كرمان نيز از اين قاعده مستثني نيست لزوم استفاده از تكنيك هاي سنجش از دور شهري مثل ماشين بردار براي شناسايي و مديريت بحران زلزله ضروري مي باشد.داده و روش: مقاله حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش ترسيمي - تحليلي مي باشد. در اين پژوهش ابتدا با استفاده از تصاوير ماهوارهاي ASTER سال 2007 به شناسايي بافت هاي فرسوده شهر كرمان با استفاده از روش طبقه بندي ماشين بردار پشتيبان پرداخته شد. در اين بررسي با ضريب كاپاي 76 درصد براي تمامي طبقات تعيين شده و ضريب كاپاي 59 درصد بافت فرسوده شهر كرمان شناسايي گرديد.يافته‌ها: يافته هاي تحقيق و نقشه نهايي ميزان آسيب پذيري حوزه دو بافت فرسوده نشان داد مناطق با آسيب پذيري زياد 29.87 درصد از كل مساحت حوزه مي باشد، كه اين ميزان نشان دهنده نامناسب بودن بافت حوزه در هنگام وقوع زلزله مي باشد. رتبه هاي بعدي اين بررسي به ترتيب شامل 29.15 درصد آسيب پذيري متوسط، 28.01 درصد آسيب پذيري بسيار كم، 6.74 درصد آسيب پذيري بسيار زياد و 6.21 درصد آسيب پذيري كم مي باشد.نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه روش طبقهبندي ماشين بردار پشتيبان (SVM) توانايي تشخيص نزديك به 75 درصد از بافت فرسوده محدوده را دارا بوده است. كه اين شناسايي قدرت بالاي روش ماشين بردار پشتيبان در شناسايي حوزه دو بافت فرسوده شهري را نشان داده است.