مديريت شهرهاي ايراني- اسلامي با رويكرد شهر دانايي محور (مطالعه موردي: شهر شيراز)

شهر دانايي از مفاهيم خلق شده‌ي هزاره‌ي جديد است. هر چند نشانه‌هايي از مفهوم شهر دانايي را مي‌توان تا يك دهه‌ پيش نيز جستجو كرد، امّا از قرن بيست و يكم شهرهايي از گوشه و كنار جهان، به سوي مفهوم توسعه‌ي دانايي محور تمايل پيدا كرده است. هدف از تحقيق حاضر ارزيابي و تحليل ميزان توانمندي‌هاي مديريتي و قابليت‌هاي تكنولوژيكي و زيرساختي شهر دانايي محور در شهر شيراز است كه با استفاده از روش تحقيق ميكس متد (كيفي و كمي) انجام گرفت. ابعاد و مولفه‌هاي شهر دانايي محور ابتدا از طريق بررسي كيفي (تحليل محتوي) بر پايه مشخصه‌هاي كيفي پژوهش سنجيده شد و سپس با استفاده از تكنيك IPA (اهميت و عملكرد) بررسي كمي نيز صورت گرفت. بعد از اين بررسي‌ها، اهميت مولفه‌هايي كه در مرحله اول تحقيق شناسايي شدند تعيين گرديد. با استفاده از بررسي داده‌ها، ماتريس اولويت‌بندي بهبود شاخص‌هاي دانايي‌محور در شهر شيراز نيز مشخص گرديد. هم چنين نتايج نشان داد كه مهم‌ترين اولويت شهر شيراز آگاهي و افزايش دانش شهروندان با وزن (158/.) است. از طرفي كاهش خدمات كاغذي با وزن (138/.) و افزايش خدمات آنلاين با وزن (112/.) به عنوان دومين و سومين اولويت با همديگر همبستگي داشتند. علاوه بر اين طي اين مطالعه مشخص گرديد كه زيرساخت‌هاي آموزشي شهر شيراز از نظر اصول دانايي در وضعيت مناسبي قرار دارد.