طراحي مدل ساختاري ـ تفسيري مؤلفه‌هاي مؤثر بر مرجعيت علمي دانشگاه موردمطالعه: دانشگاه امام صادق عليه‌السلام

ارتقاء واقعي و عميق علمي كشور، آرمان بزرگي است كه جز با برنامه‌ريزي دقيق و هماهنگ محقق نخواهد شد. نيل به اين آرمان و تحقق مرجعيت علمي دانشگاه‌ها نيازمند ترسيم صحيح مسير و شناسايي مؤلفه‌هاي اساسي مرجعيت علمي دانشگاه‌ها هست. هدف از پژوهش حاضر شناسايي مؤلفه‌هاي مؤثر بر مرجعيت علمي دانشگاه امام صادق(ع) به‌عنوان يكي از نهادهاي علمي داراي فلسفه وجودي توليد علم ديني است، كه با ساختاردهي به مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده درصدد طراحي مدل مفهومي مرجعيت علمي براي دانشگاه ها هست.در اين مقاله با مرور ادبيات و مباني نظري مرجعيت علمي و همچنين با بررسي اسناد بالادستي دانشگاه امام صادق(ع) از قبيل راهبردهاي 12 گانه مقام معظم رهبري، سند چشم‌انداز و بيانيه مأموريت دانشگاه، سند اهداف كلان دانشگاه، سند نظام جامع تربيتي و برنامه‌ريزي درسي دانشگاه امام صادق(ع)، مؤلفه‌هاي مؤثر بر مرجعيت علمي دانشگاه امام صادق(ع) احصا گرديد. در ادامه به‌منظور ساختاردهي به اين مؤلفه‌ها و تفسير و تبيين روابط بين آنها با استفاده از روش مدل‌سازي ساختاري ـ تفسيري و با دريافت نظرات 12 نفر خبره، داده‌هاي موردنظر شامل اظهارنظر ايشان در خصوص مؤلفه‌ها و روابط بين آنها جمع‌آوري گرديد. در ادامه مبتني بر روش مدل‌سازي ساختاري ـ تفسيري روابط علي ـ معلولي بين مؤلفه‌ها شناسايي و مدل سلسله مراتبي مربوطه استخراج گرديد و همچنين با اجراي تحليل MICMAC مؤلفه‌ها در دسته هاي چهارگانه از حيث تأثيرگذاري و تأثيرپذيري تقسيم‌بندي شدند. خروجي حاصل از مدل و نتايج تجزيه‌وتحليل داده‌ها حاكي از استقلال و زيربنايي بودن مؤلفه‌ مأموريت گرايي دانشگاه است كه در دانشگاه امام صادق(ع) اين مؤلفه از وجوه مميزه اصلي دانشگاه است. ساير مؤلفه‌ها و روابط بين آنها نيز در بخش ها و لايه هاي سطح‌بندي شده ي مدل ارائه‌شده قرارگرفته‌اند كه مي‌تواند در مسير مرجعيت علمي دانشگاه موردتوجه قرار گيرد.