طراحي الگوي عوامل حياتي موفقيت در يادگيري الكترونيك مبتني بر خود‌ارزيابي و خود‌پيروي يادگيرنده

زمينه و هدف: يادگيري الكترونيكي به عنوان توانايي تمركز بر نيازهاي فردي يادگيرندگان در نظر گرفته شده است. محيط يادگيري الكترونيكي به فراگيران كمك مي‌كند تا به خودشان تكيه كنند، تا مربيان ديگر منبع دانش انفرادي نباشند، بلكه به عنوان راهنما و مشاور عمل كنند. هدف از اين پژوهش طراحي مدل عوامل حياتي موفقيت در يادگيري الكترونيك مبتني بر خود ارزيابي و خود پيروي يادگيرنده مي‌باشد.روش: پژوهش حاضر پژوهشي كاربردي بوده و از نظر چگونگي گردآوري داده‌هاي مورد نياز در گروه «تحقيقات كيفي» قرار مي گيرد. جامعه آماري اين پژوهش صاحب نظران و متخصصان برنامه درسي، تكنولوژي آموزشي و فلسفه تعليم و تربيت (اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي كشور) كه شناخت كافي از موضوع داشتند، بودند. بر اساس نمونه گيري هدفمند، و تا سطح اشباع نظري مصاحبه با 20 نفر از اعضاي جامعه با استفاده از روش مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد. مدل سازي كيفي بر اساس تحليل محتواي مصاحبه‌ها صورت گرفته و سپس با استفاده از اطلاعات مربوط به مطالعات موردي از مدل بدست آمده براي تبيين و تحليل عوامل حياتي موفقيت در يادگيري الكترونيك مبتني بر خود ارزيابي و خودپيروي يادگيرنده استفاده شد.يافته ها: تلخيص و كدگذاري داده‌ها در دو بعد كلان خودپيروي و خودارزيابي يادگيرنده منجر به احصاء 38 مولفه و 9 مقوله كليدي گرديد و مدل مفهومي پژوهش مبتني بر آن‌ها طراحي شد. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشانگر آن است كه دو سازه خودپيروي و خودارزيابي به خوبي توانايي اندازه گيري موفقيت در يادگيري الكترونيك را دارند. در بررسي برازش كلي مدل، مقدار GOF كه شاخصي براي بررسي برازش مدل جهت پيش بيني متغيرهاي درون زا مي باشد، برابر با 72/0 بود و نشان داد كه مدل پژوهش از برازش مناسب برخوردار است و ارتباط بين متغيرها با يكديگر معنادار و مثبت مي باشد.