شناسايي راهبردهاي ارتقاي خرد پداگوژيكي در دانشگاهها و مراكز آموزش عالي ايران

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسايي راهبردهاي ارتقاي خرد پداگوژيكي در در دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي ايران انجام گرفته است.روش: مطالعه پيش رو با بهره‌گيري از رويكرد كيفي و اتكا بر راهبرد نظريه داده بنياد استراوس و كوربين(2007) و بكارگيري اسلوب كدگذاري باز، محوري و انتخابي با استفاده از نرم افزار Maxqda براي تجزيه و تحليل داده ها، به واكاوي راهبردهاي ارتقاي خرد پداگوژيكي در نظام آموزش عالي ايران پرداخته است. داده‌هاي پژوهش از طريق مصاحبه‌هاي عميق نيمه ساختار يافته با 1۶ نفر از صاحب‌نظران و مديران آموزش عالي داراي تجارب زيسته مرتبط و بهره‌جويي از شيوه نمونه‌گيري هدفمند نظري و گلوله برفي(زنجيره اي) تا دستيابي به نقطه اشباع نظري گردآوري گرديده است.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش به شناسايي راهبردهاي(بازي آفريني در آموزش عالي، يادگيري مسئله‌محور، تفكر انتقادي در آموزش عالي، زندگي پداگوژيكي، گفتمان پداگوژيكي، منتورينگ در آموزش عالي، تدريس عاشقانه، يادگيري معكوس در آموزش عالي، مديريت ناب دانشگاهي، چابك‌سازي دانشگاهي، مديريت ارتباط با دانشجو، آزادي علمي و نوآوري باز در آموزش عالي) ارتقاي خرد پداگوژيكي در نظام آموزش عالي ايران بر مبناي نظريه پردازي داده بنياد منجر گرديد.نتيجه‌گيري: با جمع‌بندي نتايج مي‌توان گفت اين پژوهش، مبنايي را براي دست‌اندركاران نظام آموزش عالي جهت تصميم‌سازي‌هاي آتي با تمركز بر خرد پداگوژيكي فراهم مي‌آورد.